Definicja hasła: choroba motylicza
- choroba motylicza, choroba motylicza, motylica
choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. Zwalczanie polega na likwidowaniu błotniarki.
Motylica wątrobowa, zwana również chorobą motylicową, jest chorobą wywoływaną przez pasożyta o nazwie motylica wątrobowa (Fasciola hepatica), będącego jednym z najczęstszych pasożytów u zwierząt. Choroba ta może występować również u ludzi, choć rzadko. Pasożyt posiada złożony cykl rozwojowy obejmujący kilka gatunków zwierząt. Cykl rozpoczyna się od wydalanych przez chore zwierzę jaj motylicy, które są połykane przez błotniarki moczarowe, pełniące rolę żywicieli pośrednich dla motylicy. W organizmach błotniarek jaja przechodzą kilka stadium rozwoju, przekształcając się w larwy motylicy. Następnie larwy te są połykane przez gospodarza końcowego - zwierzęta domowe lub dzikie, gdzie rozwijają się w postać dorosłą motylicy.
Choroba motylicowa może wywoływać poważne uszkodzenia narządów wewnętrznych u zarażonych zwierząt, takie jak wymioty, biegunka i utrata masy ciała. U ludzi objawy mogą mieć postać bólu brzucha, nudności oraz gorączki. Skuteczne leczenie tej choroby polega na zwalczaniu żywiciela pośredniego - błotniarki moczarowej. Można to osiągnąć poprzez stosowanie właściwych środków chemicznych lub biologicznych oraz utrzymywanie czystości środowiska i stosowanie odpowiedniego programu hodowlanego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj choroba motylicza w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- czarnuch
gwarowe określenie dzika.
- chłodzić się
o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.
- cel
punkt, do którego mierzy się i strzela.
- czternastak
jeleń byk noszący poroże posiadające po siedem odnóg na każdej tyce (czternastal regularny) lub na jednej z tyk (czternastak nieregularny).
- chart
rasa psów myśliwskich używana do polowań na lisy i zające na dużych, otwartych przestrzeniach. Obecnie w Polsce zabronione.
- cieszynka
małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.
- czas ochronny
okres, w którym na mocy ustawy nie wolno polować na dany gatunek zwierzyny łownej; przeważnie obejmuje on czas rozrodu i wychowywania młodych.
- chwatny
inaczej bierny.
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).