Definicja hasła: choroba motylicza
- choroba motylicza, choroba motylicza, motylica
choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. Zwalczanie polega na likwidowaniu błotniarki.
Motylica wątrobowa, zwana również chorobą motylicową, jest chorobą wywoływaną przez pasożyta o nazwie motylica wątrobowa (Fasciola hepatica), będącego jednym z najczęstszych pasożytów u zwierząt. Choroba ta może występować również u ludzi, choć rzadko. Pasożyt posiada złożony cykl rozwojowy obejmujący kilka gatunków zwierząt. Cykl rozpoczyna się od wydalanych przez chore zwierzę jaj motylicy, które są połykane przez błotniarki moczarowe, pełniące rolę żywicieli pośrednich dla motylicy. W organizmach błotniarek jaja przechodzą kilka stadium rozwoju, przekształcając się w larwy motylicy. Następnie larwy te są połykane przez gospodarza końcowego - zwierzęta domowe lub dzikie, gdzie rozwijają się w postać dorosłą motylicy.
Choroba motylicowa może wywoływać poważne uszkodzenia narządów wewnętrznych u zarażonych zwierząt, takie jak wymioty, biegunka i utrata masy ciała. U ludzi objawy mogą mieć postać bólu brzucha, nudności oraz gorączki. Skuteczne leczenie tej choroby polega na zwalczaniu żywiciela pośredniego - błotniarki moczarowej. Można to osiągnąć poprzez stosowanie właściwych środków chemicznych lub biologicznych oraz utrzymywanie czystości środowiska i stosowanie odpowiedniego programu hodowlanego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj choroba motylicza w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chałupa
legowisko zająca w śniegu.
- chwytacz
osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.
- Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa (oddział warszawski)
ideowa organizacja łowiecka powstała w kwietniu 1889 r. w Warszawie (zob. historia łowiectwa w Polsce oraz (...)
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- ciota
stara łania.
- ciecier
gwarowe, cietrzew kogut.
- cherlawy
wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).
- czarna stopa
teren pozbawiony pokrywy śnieżnej: polowanie na czarnej stopie odbywa się na obszarze, gdzie brak śniegu.
- cel
punkt, do którego mierzy się i strzela.