Definicja hasła: chyb
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).
Chyb to szczególny rodzaj włosów, który wyrasta na grzbiecie dzikich zwierząt, takich jak dzik i łoś. Są one długie i sztywne, a ich głównym celem jest ochrona zwierzęcia przed niebezpieczeństwem. Chyby są również używane do oznaczenia terytorium zwierzęcia oraz do wyrażania podniecenia. Gdy zwierzę jest podniecone lub zdenerwowane, chyby stają się bardziej widoczne i stawia je w pozycji obronnej.
Chyby mają również inne funkcje. Na przykład, u łosi, chyby służą do oznaczenia terytorium i wskazują na status społeczny zwierzęcia. U dzików chyby służą do oznaczenia terytorium i wskazują na status społeczny zwierzęcia oraz do wykrywania potencjalnych partnerów seksualnych. Chyby są również używane przez myśliwych do określenia płci zwierzęcia. U samic chyby są mniejsze i bardziej miękkie niż u samców, co pozwala myśliwym określić płeć zwierzaka.
Chociaż chyby nie są najważniejsze dla myśliwych, mogą być pomocne w identyfikacji gatunku lub płci zwierzaka.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chyb w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- ciołek
roczny samiec żubra, łosia, jelenia lub daniela.
- comber
część lędźwiowa grzbietu dziczyzny, np. samy, dzika, zająca.
- chałupa
legowisko zająca w śniegu.
- chybiać
nie trafiać zwierzyny, strzelać bezskutecznie.
- cuch
węch psa myśliwskiego.
- cieszynka
małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.
- cieciorka
kura cietrzewia.
- czernica, czernica (Aythya fuligula L.)
gatunek z rodziny kaczek należący do grążyc, Kaczor (w szacie godowej) czarny z białym brzuchem i lusterkami, na głowie ma zwisający czub z długich, wąskich piórek; kaczka (...)
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.