Definicja hasła: cielić się
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
Cielenie to termin z zakresu łowiectwa, opisujący proces rodzenia młodych przez samicę żubra, łosia, jelenia i daniela. Okres ciąży tych zwierząt trwa od 8 do 10 miesięcy w zależności od gatunku. Po porodzie samica stara się zapewnić młodym odpowiednie warunki do rozwoju, często budując gniazdo z gałęzi i liści lub wykopując je w ziemi. Ten proces jest istotny dla bezpieczeństwa młodych, gdyż pomaga im uniknąć ataków drapieżników.
Samice po cieleniu starannie troszczą się o swoje potomstwo, zapewniając mu pokarm oraz ochronę przed zagrożeniami. Oprócz tego, matki mogą uczyć swoje młode umiejętności przetrwania w naturalnym środowisku oraz polowania. Zdolność te są kluczowe dla przyszłego samodzielności i przeżycia młodych w dzikiej przyrodzie.
Cielenie jest więc istotnym etapem w życiu zwierząt kopytnych, wpływającym na ich populację oraz hierarchię ekosystemów naturalnych. Dlatego też monitorowanie tego procesu przez naukowców i leśników jest ważne dla zachowania równowagi w przyrodzie.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cielić się w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- cyraneczka, cyraneczka (Anas crecca L.)
najmniejsza z krajowych kaczek należąca do kaczek właściwych (pływających). Kaczor cyraneczki (w szacie godowej) pięknie ubarwiony z zielonogranatowym lusterkiem, kaczka szarobrązowa. (...)
- chwytacz
osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.
- czyszczenie broni
bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)
- cieczka, cieczka, ciekanie się
okres rui u ssaków z rodziny psów i łasicowatych.
- chrapanie
charakterystyczny glos wydawany przez słonkę w czasie lotu tokowego (ciągu).
- cewka
noga samy.
- cielna
o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.
- cuch
węch psa myśliwskiego.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.