Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: czaple

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie listery S. Związane są ze środowiskiem wodnym (najczęściej występują nad stawami hodowlanymi). Z ptaków łownych do czapli należy tylko czapla siwa.

Czaple to rodzina ptaków z rzędu wróblowych, charakteryzujących się długim i zakrzywionym dziobem oraz długą szyją. Są związane ze środowiskiem wodnym, dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie litery S. Ich występowanie koncentruje się nad stawami hodowlanymi i innymi środowiskami wodnymi, takimi jak rzeki, jeziora i bagna. Z tej rodziny ptaków łownych do czapli należy tylko czapla siwa (Ardea cinerea).

Czapla siwa jest największym europejskim ptakiem łownym, cechuje się długim i szczupłym ciałem oraz szerokimi skrzydłami o charakterystycznym kształcie litery S. Jej ubarwienie to szarobrunatna górna strona ciała i biała dolna strona. Ptak ten żywi się głównie rybami, małymi gryzoniami i owadami. Czapla siwa jest gatunkiem wędrownym, migrując między Europą a Afryką.

Z uwagi na status ochronny czapli siwej, jej odstrzał jest zabroniony zgodnie z prawem międzynarodowym, europejskim oraz polskim. Jest to gatunek objęty programami ochrony w wielu krajach europejskich, a w Polsce ma on status chronionego gatunku ptaka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czaple w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czapeczka

kaptur ptaka łowczego.

chrapanie

charakterystyczny glos wydawany przez słonkę w czasie lotu tokowego (ciągu).

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)

chart

rasa psów myśliwskich używana do polowań na lisy i zające na dużych, otwartych przestrzeniach. Obecnie w Polsce zabronione.

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

ciężary łowieckie

w dawnej Polsce świadczenia ponoszone przez ogół ludności na rzecz księcia w związku z posiadaniem przez niego monopolu łowieckiego (regale łowieckie). Część tych świadczeń płacono w (...)

ciągnięcie

powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,

cieknąć

inaczej ciec.

chata

gniazdo bobra zbudowane z gałęzi.

ciągi słonek

wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.