Definicja hasła: caniductores
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
Caniductores to służebnicy książęcy, którzy pełnili funkcję wodzenia psów myśliwskich podczas polowań. Ich głównym zadaniem było kierowanie i kontrolowanie zespołu psów, prowadzenie ich w terenie oraz utrzymywanie ładu i porządku w stadzie. Caniductores posiadali duże doświadczenie w pracy ze psami łowieckimi oraz rozległą wiedzę na temat zachowań i umiejętności różnych ras myśliwskich.
Ponadto, caniductores mieli za zadanie dbanie o kondycję fizyczną i zdrowie psów, a także szkolenie ich, aby zapewnić sprawność podczas polowania. Byli odpowiedzialni za wybór odpowiednich psów do konkretnych zadań łowieckich oraz nadzorowanie ich pracy podczas polowania. Caniductores musieli posiadać nie tylko umiejętności zarządzania stadem psów, ale również znakomitą orientację terenową i znajomość zwyczajów zwierzyny.
Ich praca wymagała dużego zaangażowania i cierpliwości, ponieważ od ich umiejętności zależało skuteczne prowadzenie polowania. W związku z tym caniductores często byli szanowanymi osobami w strukturze dworskiej czy dworskim rolnictwie właściciela ziemi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj caniductores w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chwost
ogon muflona.
- cofny
wyżeł dający się łatwo odwołać.
- chałupa
legowisko zająca w śniegu.
- cielna
o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.
- chatka
gniazdo piżmaka zbudowane wśród trzcin i szuwarów z twarde] roślinności wodnej.
- czapla siwa, czapla siwa (Ardca cincrea L.)
ptak z rodziny czapli o długiej szyi, którą charakterystycznie wygina w locie. Wierzch ciała popielaty, spód biały, lotki dłoni czarne. Długość 90 cm, rozpiętość skrzydeł 160-170 cm. (...)
- Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich
pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)
- czemchanie
wycieranie przez jeleniowate poroża ze scypulu (o drzewa lub krzewy).
- celowanie
zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.
- conductus, conductus, przewód łowiecki
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.