Definicja hasła: caniductores
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
Caniductores to służebnicy książęcy, którzy pełnili funkcję wodzenia psów myśliwskich podczas polowań. Ich głównym zadaniem było kierowanie i kontrolowanie zespołu psów, prowadzenie ich w terenie oraz utrzymywanie ładu i porządku w stadzie. Caniductores posiadali duże doświadczenie w pracy ze psami łowieckimi oraz rozległą wiedzę na temat zachowań i umiejętności różnych ras myśliwskich.
Ponadto, caniductores mieli za zadanie dbanie o kondycję fizyczną i zdrowie psów, a także szkolenie ich, aby zapewnić sprawność podczas polowania. Byli odpowiedzialni za wybór odpowiednich psów do konkretnych zadań łowieckich oraz nadzorowanie ich pracy podczas polowania. Caniductores musieli posiadać nie tylko umiejętności zarządzania stadem psów, ale również znakomitą orientację terenową i znajomość zwyczajów zwierzyny.
Ich praca wymagała dużego zaangażowania i cierpliwości, ponieważ od ich umiejętności zależało skuteczne prowadzenie polowania. W związku z tym caniductores często byli szanowanymi osobami w strukturze dworskiej czy dworskim rolnictwie właściciela ziemi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj caniductores w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chrostówka
używana dawniej, zwłaszcza na polowaniach z chartami, mała, ale bardzo donośna trąbka myśliwska.
- ciec, ciec, cieknąć
o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.
- ciekanie się
inaczej cieczka.
- ciągnąć
1) o ptakach wędrownych lecących wiosną na północ a w jesieni na południe;
2) o słonkach w czasie lotu tokowego.
- cięty pies, cięty pies, ostry
cecha psa myśliwskiego: zajadły w stosunku do drapieżników.
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
- chrapanie
charakterystyczny glos wydawany przez słonkę w czasie lotu tokowego (ciągu).
- comber
część lędźwiowa grzbietu dziczyzny, np. samy, dzika, zająca.
- ciąć
o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.
- czas ochronny
okres, w którym na mocy ustawy nie wolno polować na dany gatunek zwierzyny łownej; przeważnie obejmuje on czas rozrodu i wychowywania młodych.