Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: caniductores

caniductores, caniductores, psiarze

służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.

Caniductores to służebnicy książęcy, którzy pełnili funkcję wodzenia psów myśliwskich podczas polowań. Ich głównym zadaniem było kierowanie i kontrolowanie zespołu psów, prowadzenie ich w terenie oraz utrzymywanie ładu i porządku w stadzie. Caniductores posiadali duże doświadczenie w pracy ze psami łowieckimi oraz rozległą wiedzę na temat zachowań i umiejętności różnych ras myśliwskich.

Ponadto, caniductores mieli za zadanie dbanie o kondycję fizyczną i zdrowie psów, a także szkolenie ich, aby zapewnić sprawność podczas polowania. Byli odpowiedzialni za wybór odpowiednich psów do konkretnych zadań łowieckich oraz nadzorowanie ich pracy podczas polowania. Caniductores musieli posiadać nie tylko umiejętności zarządzania stadem psów, ale również znakomitą orientację terenową i znajomość zwyczajów zwierzyny.

Ich praca wymagała dużego zaangażowania i cierpliwości, ponieważ od ich umiejętności zależało skuteczne prowadzenie polowania. W związku z tym caniductores często byli szanowanymi osobami w strukturze dworskiej czy dworskim rolnictwie właściciela ziemi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj caniductores w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

cieszynka

małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.

celowanie

zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.

cholera ptaków

bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.

ciche pędzenie

naganianie zwierzyny przy pomocy 2-4 naganiaczy cicho przechodzących przez miot. Stosowane podczas polowań na samy i jelenie (zwierzyna powoli opuszcza miot).

czyhitanie

inaczej szlifowanie.

czujny

o ostrożnej zwierzynie.

cewki

kończyny sarny

cieciorka

kura cietrzewia.

chłodzić się

o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.

ciec, ciec, cieknąć

o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.