Definicja hasła: charkot
- charkot
głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.
Charkot jest to specyficzny dźwięk wydawany przez wilka goniącego zwierzynę. Jest to głos podobny do szczekania, lecz o wiele głośniejszy i bardziej donośny. Wilki używają charkotu, aby ostrzec inne jednostki stada o swojej obecności, zaznaczyć swoje terytorium oraz komunikować się między sobą podczas polowania. Dźwięk ten może być wydawany zarówno przez samce, jak i samice wilka, a także przez całe stado. Charkot może być słyszany na znaczną odległość, czasem nawet do kilku kilometrów.
Oprócz funkcji komunikacyjnych i terytorialnych, charkot może być także wykorzystywany do okazywania agresji wobec innych wilków lub zwierząt. Ze względu na swoją donośność i charakterystyczny ton, charkot jest uznawany za jeden z najbardziej charakterystycznych dźwięków wilka oraz symbol siły i mocy. W kulturze łowieckiej odgrywa on istotną rolę, umożliwiając myśliwym lepsze rozpoznawanie obecności wilków w okolicy.
Z uwagi na swoje specyficzne cechy acoustyczne oraz kontekst społeczny, charkot stanowi istotne źródło informacji dla naukowców zajmujących się zachowaniem wilków oraz leśników monitorujących populacje tych drapieżników.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj charkot w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czapeczka
kaptur ptaka łowczego.
- czernica, czernica (Aythya fuligula L.)
gatunek z rodziny kaczek należący do grążyc, Kaczor (w szacie godowej) czarny z białym brzuchem i lusterkami, na głowie ma zwisający czub z długich, wąskich piórek; kaczka (...)
- ciota
stara łania.
- ciągnąć
1) o ptakach wędrownych lecących wiosną na północ a w jesieni na południe;
2) o słonkach w czasie lotu tokowego.
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
- czernienie luf, czernienie luf, brunirowanie, oksydowanie
wytwarzanie na metalowych częściach broni powłoki ochronnej zabezpieczającej przed rdzą, Polega to na sztucznym wywoływaniu rdzy (przez działanie kwasami, a następnie zaprawianiu olejem i (...)
- celowanie
zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.
- cukrować
o psach gończych: podczas gonienia wydawać głos przyjemny dla ucha myśliwego.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- choroba motylicza, choroba motylicza, motylica
choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)