Definicja hasła: charkot
- charkot
głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.
Charkot jest to specyficzny dźwięk wydawany przez wilka goniącego zwierzynę. Jest to głos podobny do szczekania, lecz o wiele głośniejszy i bardziej donośny. Wilki używają charkotu, aby ostrzec inne jednostki stada o swojej obecności, zaznaczyć swoje terytorium oraz komunikować się między sobą podczas polowania. Dźwięk ten może być wydawany zarówno przez samce, jak i samice wilka, a także przez całe stado. Charkot może być słyszany na znaczną odległość, czasem nawet do kilku kilometrów.
Oprócz funkcji komunikacyjnych i terytorialnych, charkot może być także wykorzystywany do okazywania agresji wobec innych wilków lub zwierząt. Ze względu na swoją donośność i charakterystyczny ton, charkot jest uznawany za jeden z najbardziej charakterystycznych dźwięków wilka oraz symbol siły i mocy. W kulturze łowieckiej odgrywa on istotną rolę, umożliwiając myśliwym lepsze rozpoznawanie obecności wilków w okolicy.
Z uwagi na swoje specyficzne cechy acoustyczne oraz kontekst społeczny, charkot stanowi istotne źródło informacji dla naukowców zajmujących się zachowaniem wilków oraz leśników monitorujących populacje tych drapieżników.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj charkot w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czaple, czaple (Ardeidae)
rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)
- czapeczka
kaptur ptaka łowczego.
- czok
zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)
- czysty strzał
strzał kładący Zwierzynę w ogniu.
- cietrzew, cietrzew (Lyrurus Tetrix L.)
ptak wielkości kury domowej z rzędu kuraków. Samiec (kogut) czarny z metalicznym połyskiem i ogonem w kształcie lity, samica (cieciorki) szarobrązowa; na skrzydłach mają białe pręgi. (...)
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- ciąć
o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.
- celownik
zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy (...)
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.