Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: charkot

charkot

głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.

Charkot jest to specyficzny dźwięk wydawany przez wilka goniącego zwierzynę. Jest to głos podobny do szczekania, lecz o wiele głośniejszy i bardziej donośny. Wilki używają charkotu, aby ostrzec inne jednostki stada o swojej obecności, zaznaczyć swoje terytorium oraz komunikować się między sobą podczas polowania. Dźwięk ten może być wydawany zarówno przez samce, jak i samice wilka, a także przez całe stado. Charkot może być słyszany na znaczną odległość, czasem nawet do kilku kilometrów.

Oprócz funkcji komunikacyjnych i terytorialnych, charkot może być także wykorzystywany do okazywania agresji wobec innych wilków lub zwierząt. Ze względu na swoją donośność i charakterystyczny ton, charkot jest uznawany za jeden z najbardziej charakterystycznych dźwięków wilka oraz symbol siły i mocy. W kulturze łowieckiej odgrywa on istotną rolę, umożliwiając myśliwym lepsze rozpoznawanie obecności wilków w okolicy.

Z uwagi na swoje specyficzne cechy acoustyczne oraz kontekst społeczny, charkot stanowi istotne źródło informacji dla naukowców zajmujących się zachowaniem wilków oraz leśników monitorujących populacje tych drapieżników.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj charkot w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czochrać się

o jeleniach i dzikach: wycierać się o drzewa.

chałupa

legowisko zająca w śniegu.

chmara

stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.

ciecier

gwarowe, cietrzew kogut.

czapeczka

kaptur ptaka łowczego.

caniductores, caniductores, psiarze

służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.

cielę

młody żubr, łoś, jeleń i daniel (w pierwszym roku życia).

czółenko

część łącząca lufę z kolbą w myśliwskiej broni łamanej

celowanie

zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.

cięty pies, cięty pies, ostry

cecha psa myśliwskiego: zajadły w stosunku do drapieżników.