Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: charkot

charkot

głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.

Charkot jest to specyficzny dźwięk wydawany przez wilka goniącego zwierzynę. Jest to głos podobny do szczekania, lecz o wiele głośniejszy i bardziej donośny. Wilki używają charkotu, aby ostrzec inne jednostki stada o swojej obecności, zaznaczyć swoje terytorium oraz komunikować się między sobą podczas polowania. Dźwięk ten może być wydawany zarówno przez samce, jak i samice wilka, a także przez całe stado. Charkot może być słyszany na znaczną odległość, czasem nawet do kilku kilometrów.

Oprócz funkcji komunikacyjnych i terytorialnych, charkot może być także wykorzystywany do okazywania agresji wobec innych wilków lub zwierząt. Ze względu na swoją donośność i charakterystyczny ton, charkot jest uznawany za jeden z najbardziej charakterystycznych dźwięków wilka oraz symbol siły i mocy. W kulturze łowieckiej odgrywa on istotną rolę, umożliwiając myśliwym lepsze rozpoznawanie obecności wilków w okolicy.

Z uwagi na swoje specyficzne cechy acoustyczne oraz kontekst społeczny, charkot stanowi istotne źródło informacji dla naukowców zajmujących się zachowaniem wilków oraz leśników monitorujących populacje tych drapieżników.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj charkot w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czyrykanie

głos wydawany przez zwołujące się kuropatwy.

celowanie

zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.

ciekanie się

inaczej cieczka.

ciota

stara łania.

czuszykanie

jeden z głosów wydawanych przez koguta cietrzewia podczas tokowania.

czarnuch

gwarowe określenie dzika.

cielna

o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.

choroba Banga, choroba Banga, bruceloza

choroba wywoływana przez bakterie z grupy brucella; atakuje większość zwierząt łownych. Zwalczanie jest bardzo trudne.

cieszynka

małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.

cieki, cieki, zgrzebła

nogi ptaków z rzędu kuraków.