Definicja hasła: czyścić
- czyścić
inaczej trzebić.
Czyścić, inaczej trzebić, to proces usuwania wnętrzności z ubitej sztuki zwierzyny. Jest to istotny krok w procesie obróbki zdobyczy łowieckiej, który należy wykonać bezzwłocznie po odstrzeleniu zwierzęcia. Czyszczenie jest nieodłącznym elementem polowania, ponieważ pozwala na przygotowanie mięsa do konsumpcji oraz zapobiega psuciu się mięsa poprzez usunięcie jelit i narządów wewnętrznych.
Proces czyścienia zwierzęcia jest kluczowy zarówno dla zachowania jakości mięsa, jak i dla dbałości o higienę podczas obróbki zdobyczy łowieckiej. Usuwanie jelit pozwala uniknąć zanieczyszczenia mięsa treścią żołądkową oraz bakteriami z przewodu pokarmowego zwierzęcia. Jest to niezbędne również ze względów zdrowotnych, aby zapobiec ewentualnemu zatruciu pokarmowemu.
Czyścić zwierzynę może być także metaforycznie używane w kontekście czyszczenia terenu leśnego z martwych drzew czy bardziej ogólnie – oznacza to usuwanie zbędnych elementów lub organizowanie danego obszaru. W kontekście kulinarnym, czyszczenie mięsa może także odnosić się do usuwania zbędnych błon czy żyłek, co sprzyja poprawie walorów smakowych potraw.
Warto pamiętać, że proces czyścienia lub trzebienia wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności, aby nie tylko skutecznie usunąć wnętrzności, ale też zapewnić zachowanie jakości mięsa. Dlatego ważne jest, aby osoby wykonujące tę czynność posiadały odpowiednią wiedzę dotyczącą anatomicznej budowy rzeczonych gatunków zwierząt oraz technik obróbki mięsa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czyścić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czterodwudziestak
jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
- cięty pies, cięty pies, ostry
cecha psa myśliwskiego: zajadły w stosunku do drapieżników.
- chybiać
nie trafiać zwierzyny, strzelać bezskutecznie.
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- czatownia
obudowane naziemne stanowisko myśliwskie przeznaczone głównie do polowania na wilki i lisy przy przynęcie.
- czernica, czernica (Aythya fuligula L.)
gatunek z rodziny kaczek należący do grążyc, Kaczor (w szacie godowej) czarny z białym brzuchem i lusterkami, na głowie ma zwisający czub z długich, wąskich piórek; kaczka (...)
- ciecieruk
gwarowe, młody cietrzew kogut.