Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: czerń

czerń

ptaki należące do rodziny kulkowatych.

Czerń to rodzaj ptaków z rodziny kulkowatych, które są znane ze swojego charakterystycznego, czarnego upierzenia. Są one zwykle średniej wielkości, o długości ciała od 25 do 40 cm i masie od 200 do 500 g. Ich skrzydła są szerokie i mają charakterystyczny kształt litery V. Ich dzioby są czarne lub brązowe, a ich oczy są ciemnobrązowe. Czerń ma bardzo silny instynkt łowiecki i jest bardzo skutecznym myśliwym.

Czerń jest bardzo popularnym ptakiem wśród myśliwych, ponieważ jest bardzo skuteczny w polowaniu na inne ptaki. Jest to spowodowane ich zdolnościami lotu i umiejętnościami łowieckimi. Czerń może wykonywać szybkie i precyzyjne manewry lotnicze, co pozwala im skutecznie polować na inne ptaki. Ponadto mają one bardzo dobrze rozwinięty system wizualny, co pozwala im wykrywać ofiary na duże odległości.

Czerń jest również popularna wśród hodowców ptaków, ponieważ jest to piękny i inteligentny ptak. Są one również bardzo przywiązane do swojego terytorium i mogą być bardzo lojalni wobec swoich opiekunów. Czerń może być również nauczona kilku prostych słów i ćwiczeń, co czyni je idealnymi ptakami do hodowli domowej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czerń w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

cherlawy

wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.

czuszykanie

jeden z głosów wydawanych przez koguta cietrzewia podczas tokowania.

ciężary łowieckie

w dawnej Polsce świadczenia ponoszone przez ogół ludności na rzecz księcia w związku z posiadaniem przez niego monopolu łowieckiego (regale łowieckie). Część tych świadczeń płacono w (...)

cieszynka

małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.

chwatny

inaczej bierny.

czatownia

obudowane naziemne stanowisko myśliwskie przeznaczone głównie do polowania na wilki i lisy przy przynęcie.

cieknąć

inaczej ciec.

cukrować

o psach gończych: podczas gonienia wydawać głos przyjemny dla ucha myśliwego.

cewki

kończyny sarny

chyb, chyb, pióra

długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).