Definicja hasła: ciąć
- ciąć
o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.
Cięcie o dziku, zwane także "szablą", to technika polowania na dziki wykorzystująca szable myśliwego lub psa do ataku na dziki. Jest to jedna z najstarszych form polowania, praktykowana głównie w terenach o trudnym dostępie dla koni i w nieprzystępnych bagiennych lub gęstych lasach. Polowanie tą metodą wymaga dużej sprawności fizycznej i umiejętności zarówno ze strony myśliwego, jak i psów.
Metoda cięcia o dziku polega na precyzyjnych i szybkich ruchach szablą, którymi myśliwy albo pies zadaje dzikowi ciosy mające na celu zranienie lub zabicie. Ten sposób polowania pozwala na skuteczne atakowanie dzika, ale jednocześnie niesie za sobą ryzyko ze względu na bliski kontakt z niebezpiecznym zwierzęciem. Wymaga to od myśliwego zdolności szybkiego reagowania na ruchy dzika oraz precyzyjnego wykonania ciosów szablą.
Technika cięcia o dziku wymaga więc nie tylko umiejętności posługiwania się bronią białą, ale także odpowiedniego przygotowania fizycznego i psychicznego zarówno myśliwego, jak i psów uczestniczących w polowaniu. Jest to tradycyjna metoda polowania, która wymaga zachowania ostrożności oraz szacunku dla zwierzyny łownej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ciąć w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chłyst
młody jeleń (byczek) przebywający w okresie rykowiska w pobliżu chmary, odpędzany przez stadnego byka.
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- chrap
charakterystyczny głos wydawany przez łosia byka w czasie bukowiska.
- charkot
głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.
- Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa (oddział warszawski)
ideowa organizacja łowiecka powstała w kwietniu 1889 r. w Warszawie (zob. historia łowiectwa w Polsce oraz (...)
- ciekanie się
inaczej cieczka.
- cięty pies, cięty pies, ostry
cecha psa myśliwskiego: zajadły w stosunku do drapieżników.
- ciągi słonek
wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.