Definicja hasła: cholera ptaków
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
Cholera ptaków to bardzo zaraźliwa choroba dotykająca różne gatunki ptaków, zwłaszcza bażanty. Jest wywoływana przez bakterie Pasteurella aviseptica, które występują naturalnie w środowisku oraz mogą być przenoszone przez inne zwierzęta lub drobnoustroje. Choroba może być również przenoszona poprzez bezpośredni kontakt z chorym ptakiem lub jego odchodami. Objawy cholery ptaków obejmują gorączkę, osłabienie, utratę apetytu, biegunkę i wymioty. Ptaki cierpiące na tę chorobę mają tendencję do trzymania się z dala od innych ptaków oraz mogą mieć problemy z oddychaniem. Choroba ta może prowadzić do śmierci ptaka w ciągu kilku dni od jej rozpoczęcia.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się cholery ptaków, ważne jest stosowanie szczepionek. Szczepionki te są skuteczne w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się choroby i mogą być podawane w postaci doustnej lub dootrzewnowej. Dodatkowo istotne jest zachowanie czystego środowiska dla ptaków oraz unikanie bezpośredniego kontaktu z chorymi osobnikami. Dzięki monitorowaniu stanu zdrowia stada oraz systematycznemu stosowaniu szczepień możliwe jest skuteczne kontrolowanie i zwalczanie tej choroby w populacjach ptaków hodowlanych.
W dziedzinie łowiectwa zapobieganie szerzeniu się cholery ptaków ma kluczowe znaczenie dla ochrony dzikiej populacji ptaków oraz zdrowia osób zaangażowanych w polowania. Dlatego też monitoring stanu zdrowia dzikich populacji ptaków leśnych i podejmowanie odpowiednich działań profilaktycznych stanowi istotny element zarządzania łowieckiego obszarami gdzie występują zagrożone chorobą gatunki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cholera ptaków w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- Conseil International de la Chasse
międzynarodowa organizacja łowiecka z siedzibą w Paryżu.
- ciota
stara łania.
- cel
punkt, do którego mierzy się i strzela.
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- czerń
ptaki należące do rodziny kulkowatych.
- chart
rasa psów myśliwskich używana do polowań na lisy i zające na dużych, otwartych przestrzeniach. Obecnie w Polsce zabronione.
- celownik
zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy (...)
- cieszynka
małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- czyszczenie broni
bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)