Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: długodzioba

długodzioba

popularna wśród myśliwych nazwa słonki.

Długodzioba, zwana także słonką (Gallinago gallinago), to gatunek ptaka z rodziny siewkowatych, posiadający charakterystyczne cechy morfologiczne i zachowania. Jest szeroko rozpowszechniony w Europie, Azji i Afryce. Ptak ten charakteryzuje się średnimi rozmiarami ciała, osiągając od 28 do 32 cm długości oraz od 120 do 170 g masy ciała. Jego wygląd zdobi ciemnobrązowe upierzenie z białymi plamami na skrzydłach i grzbiecie, długą i smukłą szyją oraz charakterystycznym, zakrzywionym dziobem.

Słonka jest aktywna głównie w nocy, wczesnym rankiem oraz późnym popołudniem. Jej głównym pożywieniem są owady, larwy i małe ryby, a w okresie lęgowym preferuje żerowanie nad brzegami jezior i stawów. Jej naturalnym siedliskiem są mokradła, łąki oraz pola uprawne. Długodzioba jest popularna wśród myśliwych ze względu na jej charakterystyczne krzykliwe dźwięki, które stanowią atrakcyjny element polowań. Ponadto gatunek ten ma duże znaczenie dla ornitologii ze względu na swój wkład w funkcjonowanie ekosystemu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj długodzioba w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

degeneracja dziedziczna

degeneracja będąca wynikiem zmian dotychczasowego układu genów pod wpływem niekorzystnych czynników.

dosiedzieć

o ptactwie nie uciekającym, które pozwoliło myśliwemu zbliżyć się do niego na odległość strzału.

dojść

1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.

dłoń

inaczej łopata.

dodniówka

poranne polowanie.

długodzioba

popularna wśród myśliwych nazwa słonki.

dobry

o zwierzynie mocnej, dorodnej.

dziczyzna

jadalne mięso zwierzyny.

drozd paszkot

inaczej paszkot.

degeneracja osobnicza

degeneracja spowodowana przez czynniki środowiskowe (niedziedziczna).