Definicja hasła: długodzioba
- długodzioba
popularna wśród myśliwych nazwa słonki.
Długodzioba, zwana także słonką (Gallinago gallinago), to gatunek ptaka z rodziny siewkowatych, posiadający charakterystyczne cechy morfologiczne i zachowania. Jest szeroko rozpowszechniony w Europie, Azji i Afryce. Ptak ten charakteryzuje się średnimi rozmiarami ciała, osiągając od 28 do 32 cm długości oraz od 120 do 170 g masy ciała. Jego wygląd zdobi ciemnobrązowe upierzenie z białymi plamami na skrzydłach i grzbiecie, długą i smukłą szyją oraz charakterystycznym, zakrzywionym dziobem.
Słonka jest aktywna głównie w nocy, wczesnym rankiem oraz późnym popołudniem. Jej głównym pożywieniem są owady, larwy i małe ryby, a w okresie lęgowym preferuje żerowanie nad brzegami jezior i stawów. Jej naturalnym siedliskiem są mokradła, łąki oraz pola uprawne. Długodzioba jest popularna wśród myśliwych ze względu na jej charakterystyczne krzykliwe dźwięki, które stanowią atrakcyjny element polowań. Ponadto gatunek ten ma duże znaczenie dla ornitologii ze względu na swój wkład w funkcjonowanie ekosystemu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj długodzioba w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dubeltówka
śrutowa broń myśliwska o dwóch lufach ułożonych poziomo obok siebie.
- dojść
1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.
- Darne
francuski rusznikarz, który w 1895 r. skonstruował strzelbę ze stałą lufą i automatycznie przesuwającym się zamkiem. Dubeltówki tego typu (bardzo popularne we Francji) nadal są (...)
- dwulufka
zob. dubeltówka.
- dobry
o zwierzynie mocnej, dorodnej.
- dropiaty
o psie: cętkowany.
- dwudziestka
śrutowa broń myśliwska kalibru 20mm.
- dławienie
duszenie drapieżnika lub postrzałka przez psa myśliwskiego.
- daszkowa roża
zob. róża daszkowa.
- duszehubka
bardzo wąskie czółno używane do polowań na kaczki.