Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: długodzioba

długodzioba

popularna wśród myśliwych nazwa słonki.

Długodzioba, zwana także słonką (Gallinago gallinago), to gatunek ptaka z rodziny siewkowatych, posiadający charakterystyczne cechy morfologiczne i zachowania. Jest szeroko rozpowszechniony w Europie, Azji i Afryce. Ptak ten charakteryzuje się średnimi rozmiarami ciała, osiągając od 28 do 32 cm długości oraz od 120 do 170 g masy ciała. Jego wygląd zdobi ciemnobrązowe upierzenie z białymi plamami na skrzydłach i grzbiecie, długą i smukłą szyją oraz charakterystycznym, zakrzywionym dziobem.

Słonka jest aktywna głównie w nocy, wczesnym rankiem oraz późnym popołudniem. Jej głównym pożywieniem są owady, larwy i małe ryby, a w okresie lęgowym preferuje żerowanie nad brzegami jezior i stawów. Jej naturalnym siedliskiem są mokradła, łąki oraz pola uprawne. Długodzioba jest popularna wśród myśliwych ze względu na jej charakterystyczne krzykliwe dźwięki, które stanowią atrakcyjny element polowań. Ponadto gatunek ten ma duże znaczenie dla ornitologii ze względu na swój wkład w funkcjonowanie ekosystemu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj długodzioba w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dymorfizm płciowy

zróżnicowanie m.in. szaty zewnętrznej osobników różnej płci tego samego gatunku.

dwunastak

jeleń byk noszący wieniec o sześciu odnogach na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dwunastka

śrutowa broń myśliwska kalibru 12mm.

drzemlik, drzemlik (Falko columbarius L.)

ptak drapieżny z rodziny sokołów czasami używany w sokolnictwie.

dokłuć

dobić kordelasem postrzałka zwierzyny grubej (w Polsce obecnie sposób zabroniony).

dołowanie

umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania

dociąganie

posuwanie się wyżła w ślad za wyciekającymi kuropatwami łub bażantami.

dławienie

duszenie drapieżnika lub postrzałka przez psa myśliwskiego.

dublet

ustrzelenie dwóch sztuk zwierzyny dwoma kolejnymi, bezpośrednimi strzałami przez jednego myśliwego.

dokarmiać

w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.