Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dziczeć

dziczeć

o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.

Dziczeć to proces, w którym zwierzę domowe lub oswojone traci swoją pierwotną skłonność do współpracy z człowiekiem i staje się dziki lub dziczejący. Jest to zjawisko, które może występować u różnych gatunków zwierząt, w wyniku braku kontaktu z ludźmi lub negatywnych doświadczeń z nimi. Gdy zwierzę zaczyna dziczeć, wykazuje silne instynkty samoopiekuńcze i unika interakcji z ludźmi. Może to objawiać się przez np. nieufność wobec człowieka, zmianę zachowania czy skłonność do ucieczki.

Proces dziczenia może być wynikiem odejścia od życia w otoczeniu ludzkim, na przykład gdy zwierzę zostaje porzucone lub ucieka i przetrwa na wolności. Niektóre gatunki zwierząt łatwiej niż inne adaptują się do tych warunków i mogą szybko stać się dzikie, natomiast inne nadal będą manifestowały pewne nawyki oswojonego życia przez wiele pokoleń.

Dziczenie może również być efektem zabiegów hodowlanych czy selekcji naturalnej, prowadzącej do zmian w zachowaniu i cechach fizycznych zwierząt. W niektórych przypadkach dziczenie może prowadzić do powstania populacji feralnych, które stanowią mieszankę cech dzikich i domowych zwierząt.

Sumując, proces dziczenia jest złożonym zjawiskiem biologicznym i behawioralnym, które ma miejsce w przypadku wielu gatunków zwierząt domowych lub oswojonych. Dziczenie jest rezultatem oddziaływania różnych czynników środowiskowych i genetycznych oraz może prowadzić do powstania nowych populacji żyjących w warunkach naturalnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczeć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dostać

1) upolować zwierzynę;
2) o zwierzynie, która została trafiona.

dwudwudziestak

jeleń byk noszący wieniec mający po jedenaście odnóg na każdej - tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dołek strzelecki

miejsce pod obojczykiem, w które wstawia się stopkę broni podczas strzelania.

dojść

1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.

dominacja społeczna

socjalna hierarchia panowania i zależności wśród zwierząt.

dźwięk główny

inaczej korkowanie.

dojeżdżacz, dojeżdżacz, objezdnik

menerfory chartów lub gończych, kierujący nimi podczas polowań par force.

doprowadzać

o psie myśliwskim: doprowadzać myśliwego do zwierzyny lub do postrzałka.

dziczyzna

jadalne mięso zwierzyny.

dropiaty

o psie: cętkowany.