Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dziczeć

dziczeć

o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.

Dziczeć to proces, w którym zwierzę domowe lub oswojone traci swoją pierwotną skłonność do współpracy z człowiekiem i staje się dziki lub dziczejący. Jest to zjawisko, które może występować u różnych gatunków zwierząt, w wyniku braku kontaktu z ludźmi lub negatywnych doświadczeń z nimi. Gdy zwierzę zaczyna dziczeć, wykazuje silne instynkty samoopiekuńcze i unika interakcji z ludźmi. Może to objawiać się przez np. nieufność wobec człowieka, zmianę zachowania czy skłonność do ucieczki.

Proces dziczenia może być wynikiem odejścia od życia w otoczeniu ludzkim, na przykład gdy zwierzę zostaje porzucone lub ucieka i przetrwa na wolności. Niektóre gatunki zwierząt łatwiej niż inne adaptują się do tych warunków i mogą szybko stać się dzikie, natomiast inne nadal będą manifestowały pewne nawyki oswojonego życia przez wiele pokoleń.

Dziczenie może również być efektem zabiegów hodowlanych czy selekcji naturalnej, prowadzącej do zmian w zachowaniu i cechach fizycznych zwierząt. W niektórych przypadkach dziczenie może prowadzić do powstania populacji feralnych, które stanowią mieszankę cech dzikich i domowych zwierząt.

Sumując, proces dziczenia jest złożonym zjawiskiem biologicznym i behawioralnym, które ma miejsce w przypadku wielu gatunków zwierząt domowych lub oswojonych. Dziczenie jest rezultatem oddziaływania różnych czynników środowiskowych i genetycznych oraz może prowadzić do powstania nowych populacji żyjących w warunkach naturalnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczeć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

daszek, daszek, posyp

paśnik dla kuropatw lub bażantów: daszek wsparty na słupkach, pod który sypie się ziarno . zimą.

dyndować

o wilku, lisie, borsuku i jenocie: biec truchtem.

dojść postrzałka

odszukać ranną, postrzeloną zwierzynę.

drapieżne ssaki, drapieżne ssaki (Carnivora)

rząd ssaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 13), o uzębieniu przystosowanym do cięcia i rozrywania zabijanych przez siebie zwierząt, nogach zaopatrzonych w silne pazury, np. wilki, (...)

dodniówka

poranne polowanie.

defilator

o zwierzęciu przesuwającym się równolegle przed linią myśliwych.

do puli

(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na (...)

dojść

1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.

drapieżnik mały

gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.

dźwięk główny

inaczej korkowanie.