Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dziczeć

dziczeć

o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.

Dziczeć to proces, w którym zwierzę domowe lub oswojone traci swoją pierwotną skłonność do współpracy z człowiekiem i staje się dziki lub dziczejący. Jest to zjawisko, które może występować u różnych gatunków zwierząt, w wyniku braku kontaktu z ludźmi lub negatywnych doświadczeń z nimi. Gdy zwierzę zaczyna dziczeć, wykazuje silne instynkty samoopiekuńcze i unika interakcji z ludźmi. Może to objawiać się przez np. nieufność wobec człowieka, zmianę zachowania czy skłonność do ucieczki.

Proces dziczenia może być wynikiem odejścia od życia w otoczeniu ludzkim, na przykład gdy zwierzę zostaje porzucone lub ucieka i przetrwa na wolności. Niektóre gatunki zwierząt łatwiej niż inne adaptują się do tych warunków i mogą szybko stać się dzikie, natomiast inne nadal będą manifestowały pewne nawyki oswojonego życia przez wiele pokoleń.

Dziczenie może również być efektem zabiegów hodowlanych czy selekcji naturalnej, prowadzącej do zmian w zachowaniu i cechach fizycznych zwierząt. W niektórych przypadkach dziczenie może prowadzić do powstania populacji feralnych, które stanowią mieszankę cech dzikich i domowych zwierząt.

Sumując, proces dziczenia jest złożonym zjawiskiem biologicznym i behawioralnym, które ma miejsce w przypadku wielu gatunków zwierząt domowych lub oswojonych. Dziczenie jest rezultatem oddziaływania różnych czynników środowiskowych i genetycznych oraz może prowadzić do powstania nowych populacji żyjących w warunkach naturalnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dziczeć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i (...)

dwustronnie koronny

jeleń byk noszący wieniec, którego obie tyki zakończone są koronami.

dubelt, bekas dubelt, dubelt, bekas dubelt (Capella media Lath)

ptak z rodziny brodźców większy od kszyka. Ubarwienie obu płci jednakowe. Dwie pary zewnętrznych, sterówek od połowy są białe, dwie dalsze białe z ciemnymi plamkami. Na brzuchu (...)

dublet

ustrzelenie dwóch sztuk zwierzyny dwoma kolejnymi, bezpośrednimi strzałami przez jednego myśliwego.

długodzioba

popularna wśród myśliwych nazwa słonki.

drgubica

dawniej używana sieć myśliwska.

dokłuć

dobić kordelasem postrzałka zwierzyny grubej (w Polsce obecnie sposób zabroniony).

dominacja społeczna

socjalna hierarchia panowania i zależności wśród zwierząt.

dominus castorum

inaczej pan bobrowy.

dobry

o zwierzynie mocnej, dorodnej.