Definicja hasła: fladrować
- fladrować
otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.
Fladrowanie to technika łowiecka, która polega na otaczaniu ostępu przez myśliwych za pomocą fladry. Fladra to szeroka, biała lub żółta tkanina, która jest zawieszona na drutach lub sznurkach i wykorzystywana do odstraszania dzikich zwierząt. Fladrowanie jest szczególnie skuteczne w przypadku wilków, ponieważ te drapieżniki mają silny instynkt stadny i unikają miejsc, w których widzą fladry.
Fladrowanie jest często stosowane w celu ochrony upraw i zwierząt hodowlanych przed drapieżnikami. Myśliwi ustawiają fladry wokół pastwisk lub innych obszarów, aby odstraszyć wilki i inne dzikie zwierzęta. Fladry są również używane do monitorowania populacji wilków i określenia ich liczebności. Myśliwi mogą ustawić fladry wokół ostępu, w którym zalęgły wilki, a następnie obserwować je i liczyć ilość wilków przechodzących przez fladry.
Fladrowanie jest również stosowane do polowań na wilki. Myśliwi ustawiają fladry wokół ostępu, a następnie czekają na pojawienie się wilka. Gdy tylko pojawi się drapieżnik, myśliwi mogą go łatwo zauważyć i strzelić do niego. Fladrowanie jest skuteczną metodą polowania na wilki, ponieważ pozwala myśliwym na precyzyjne celowanie i trafienie w cel.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fladrować w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- fanfara
1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.
- flanka
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.
- fajki
zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).
- funt dać
dobić grubą zwierzynę pchnięciem kordelasa (obecnie zabronione w Polsce).
- fryc
myśliwy młody stażem, niedoświadczony.
- fiołek
gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.
- farbowiec
pies myśliwski pracujący bardzo dobrze po farbie.
- falkonarius, falkonarius, sokolnik
w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.
- farbówka
młoda kuropatwa w okresie, gdy zaczynają jej wyrastać rude pióra na piersi, skrzydłach i w ogonie.
- forsować
gonić zwierza konno z chartami.