Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: futro

futro

skóra z włosem, np. wilka, rysia, lisa itp.

Futro to skóra zwierzęca wraz z przytwierdzonym do niej włosem. Jest produktem ubocznym po odłowie zwierzęcia futerkowego, który może być wykorzystany do produkcji odzieży, dodatków i ozdób. Futra mogą pochodzić od różnych gatunków zwierząt, takich jak wilki, lisy, rysie czy norki. Proces przetwarzania futra obejmuje kilka etapów, takich jak suszenie, garbowanie i obróbkę mechaniczną, aby uzyskać materiał gotowy do wykorzystania w branży odzieżowej.

Istnieje wiele tradycyjnych metod wykorzystywania futer w kulturze łowieckiej i ludowej. Futra były tradycyjnie noszone przez myśliwych i pasterzy dla ochrony przed zimnem i deszczem. Dodatkowo futro było także elementem ozdobnym stroju ceremonialnego oraz towarzyskim w niektórych społecznościach.

W dzisiejszych czasach kwestia wykorzystywania futer budzi kontrowersje z powodu obaw dotyczących ochrony środowiska naturalnego oraz praw zwierząt. Przemysł futrzarski musi stosować się do surowych standardów dotyczących etycznych praktyk łowieckich oraz przestrzegania regulacji dotyczących ochrony zagrożonych gatunków.

Futro nadal jednak pozostaje istotnym produktem w przemyśle mody i luksusu, choć wielu projektantów przyjmuje alternatywne podejście poprzez stosowanie sztucznych materiałów imitujących futra naturalne. Współczesna debata nad wykorzystaniem futer koncentruje się na znalezieniu równowagi między tradycją a nowoczesnością oraz między dbałością o środowisko a zapotrzebowaniem rynkowym na ten rodzaj produktów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj futro w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę F

zobacz pełną listę haseł

fanfara

1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.

flagi, flagi, chorągwie

fragmenty scypulu zwisające z wieńca w okresie jego wycierania.

flora

ogól gatunków roślin. FN Fabrique Nalionale d'Armes de Guerre w Herstal - belgijska fabryka broni produkująca m.in. znane nadlufki uraz broń samoczynną (śrutową i kulową).

fafle

obwisłe górne wargi u niektórych ras psów myśliwskich, np. u wżłów.

farbówka

młoda kuropatwa w okresie, gdy zaczynają jej wyrastać rude pióra na piersi, skrzydłach i w ogonie.

fladrować

otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.

fretka, fretka, tchórek

albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.

falkonarius, falkonarius, sokolnik

w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.

fajki

zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).

flinta

nazwa strzelby skałkowej (od angielskiego flint - krzemień). Obecnie używana na określenie strzelby myśliwskiej.