Definicja hasła: fretka
- fretka, fretka, tchórek
albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.
Fretka (Mustela putorius furo) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, pochodzący od tchórza stepowego (ang. European polecat) udomowiony w celach myśliwskich, wykorzystywany głównie do polowań na gryzonie, w szczególności króliki. Fretki są stosunkowo małymi zwierzętami, osiągające długość ciała od 25 cm do 50 cm (bez ogona) oraz wagę od 0,7 kg do 2 kg. Charakterystyczną cechą udomowionych fretek jest zróżnicowanie barw ich futra - od białego, przez kremowy aż po czarny. Fretki są również zdolne do zmiany barwy futra w zależności od pory roku.
Fretki posiadają doskonały słuch i węch, co pomaga im w lokalizacji i polowaniu na swoje zdobycze. Są to zwierzęta bardzo aktywne i ciekawskie, które wymagają regularnego ruchu oraz stymulacji intelektualnej. Ich niezwykła inteligencja sprawia, że potrafią być zaangażowane w różnego rodzaju zabawy i treningi. Fretki są także drapieżnikami, co oznacza, że ich dieta opiera się głównie na mięsie, dlatego jako zwierzęta domowe potrzebują specjalnie przygotowanego pokarmu bogatego w białko.
W hodowli fretki wymaga się odpowiednio dużej klatki lub wybiegu oraz codziennych spacerów poza nią, aby zapewnić jej właściwy poziom aktywności fizycznej. Ważna jest również regularna opieka weterynaryjna oraz odpowiednia socjalizacja z innymi zwierzętami oraz ludźmi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fretka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- fartuszek, fartuszek, chustka
pęk żółtawych włosów przy sromie sarny, doskonale widoczny nawet z dużej odległości.
- fukanie
dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.
- flankować
obstawiać stanowiska na flankach.
- fladry, fladry, sznury
kolorowe (najczęściej czerwone) szmatki szerokości ok. 10 cm i długości ok. 40 cm, zawieszone na sznurze w odstępach ok. 50 cm Służą one do otaczania fladrowania; części lasu, w której (...)
- fajki
zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).
- fryc
myśliwy młody stażem, niedoświadczony.
- field trialsy
wiosenne próby polowe wyżłów angielskich i gładkowłosych niemieckich, mające na celu wykazanie wrodzonych uzdolnień (w klasie młodzieży) oraz uzdolnień i sposobu pracy w polu (w klasie (...)
- forsować
gonić zwierza konno z chartami.
- farbówka
młoda kuropatwa w okresie, gdy zaczynają jej wyrastać rude pióra na piersi, skrzydłach i w ogonie.
- falkonarius, falkonarius, sokolnik
w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.