Definicja hasła: fuj!
- fuj!
rozkaz zaniechania wykonywanej przez psa czynności.
Fuj! - rozkaz zaniechania wykonywanej przez psa czynności.
Fuj jest komendą stosowaną podczas pracy z psem, aby nakazać mu przerwanie wykonywanej czynności. Jest to jedno z podstawowych poleceń w szkoleniu psów myśliwskich oraz wszystkich ras używanych do pracy na polowaniach. Komenda ta jest używana, aby natychmiastowo zatrzymać psa w sytuacjach, gdy wykonuje niepożądane zachowanie, takie jak gonięcie zwierzyny lub nieautoryzowane oddalenie się od przewodnika.
Podczas treningu psów myśliwskich fuj jest naukowane w kontekście posłuszeństwa i bezpieczeństwa. Pies musi być nauczony reagowania na tę komendę bez względu na otoczenie i obecność innych bodźców. W przypadku pracy psów mysliwskich, posłuszeństwo wobec komendy "fuj" może mieć kluczowe znaczenie dla bezpiecznego i efektywnego polowania.
Trening fuj wymaga cierpliwości, konsekwencji i regularnych powtórzeń. Pies musi nauczyć się natychmiastowego reagowania na to polecenie, co wymaga systematycznego trenowania w różnych warunkach i sytuacjach terenowych. Konsekwentne stosowanie tej komendy pozwala utrzymać kontrolę nad psem podczas polowania, co jest kluczowe zarówno dla skuteczności akcji łowieckich, jak i bezpieczeństwa wszystkich uczestników polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fuj! w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- flankować
obstawiać stanowiska na flankach.
- flinta
nazwa strzelby skałkowej (od angielskiego flint - krzemień). Obecnie używana na określenie strzelby myśliwskiej.
- foksteriery
rasa psów myśliwskich używanych do polowań na dziki oraz do pracy w norach. Dzielimy je na gładkowłose i szorstkowłose. Wysokość f. około 38 cm, maść biała w brązowe lub czarne albo (...)
- furkot
odgłos wydawany przez ptaki podczas zrywania się do lotu.
- farbowiec
pies myśliwski pracujący bardzo dobrze po farbie.
- funt dać
dobić grubą zwierzynę pchnięciem kordelasa (obecnie zabronione w Polsce).
- flanka
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.
- falkatio, falkatio, sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich, który na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami - regale łowieckie) ponosili poddani, mając obowiązek karmienia (...)
- fladrować
otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.
- fartuszek, fartuszek, chustka
pęk żółtawych włosów przy sromie sarny, doskonale widoczny nawet z dużej odległości.