Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: fuzja

fuzja

gwarowe określenie śrutowej strzelby myśliwskiej.

Fuzja to gwarowe określenie śrutowej strzelby myśliwskiej. Jest to rodzaj broni przeznaczonej do polowań, której konstrukcja łączy cechy zarówno karabinu, jak i strzelby. Fuzja charakteryzuje się długą lufą wykonaną zwykle z mosiądzu lub stali nierdzewnej, posiadającą gwinty umożliwiające montaż różnego rodzaju akcesoriów, w tym celowników optycznych czy lunet. Broń ta dysponuje również magazynkiem mogącym pomieścić do pięciu naboi.

Fuzja jest stosowana przede wszystkim do polowań na duże zwierzęta, takie jak jelenie czy dziki, ze względu na jej znakomitą celność oraz możliwość oddawania strzałów z dużych odległości. Jednakże warto zauważyć, że fuzja wykazuje też silny odrzut, co wymaga od strzelca odpowiedniej techniki trzymania bronii podczas oddawania strzałów.

Ze względu na swoje cechy, fuzja cieszy się dużą popularnością wśród myśliwych - jej wszechstronność oraz skuteczność czynią ją idealną bronią do polowań na duże zwierzęta.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fuzja w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę F

zobacz pełną listę haseł

futro

skóra z włosem, np. wilka, rysia, lisa itp.

fladrować

otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.

farbowik

młody kogut głuszca, cietrzewia, bażanta, pokryty już piórami cechującymi ptaka dojrzałego.

fretka, fretka, tchórek

albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.

fladry, fladry, sznury

kolorowe (najczęściej czerwone) szmatki szerokości ok. 10 cm i długości ok. 40 cm, zawieszone na sznurze w odstępach ok. 50 cm Służą one do otaczania fladrowania; części lasu, w której (...)

funt dać

dobić grubą zwierzynę pchnięciem kordelasa (obecnie zabronione w Polsce).

fajki

zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).

fanfara

1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.

flagi, flagi, chorągwie

fragmenty scypulu zwisające z wieńca w okresie jego wycierania.

falkonarius, falkonarius, sokolnik

w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.