Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: fuzja

fuzja

gwarowe określenie śrutowej strzelby myśliwskiej.

Fuzja to gwarowe określenie śrutowej strzelby myśliwskiej. Jest to rodzaj broni przeznaczonej do polowań, której konstrukcja łączy cechy zarówno karabinu, jak i strzelby. Fuzja charakteryzuje się długą lufą wykonaną zwykle z mosiądzu lub stali nierdzewnej, posiadającą gwinty umożliwiające montaż różnego rodzaju akcesoriów, w tym celowników optycznych czy lunet. Broń ta dysponuje również magazynkiem mogącym pomieścić do pięciu naboi.

Fuzja jest stosowana przede wszystkim do polowań na duże zwierzęta, takie jak jelenie czy dziki, ze względu na jej znakomitą celność oraz możliwość oddawania strzałów z dużych odległości. Jednakże warto zauważyć, że fuzja wykazuje też silny odrzut, co wymaga od strzelca odpowiedniej techniki trzymania bronii podczas oddawania strzałów.

Ze względu na swoje cechy, fuzja cieszy się dużą popularnością wśród myśliwych - jej wszechstronność oraz skuteczność czynią ją idealną bronią do polowań na duże zwierzęta.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fuzja w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę F

zobacz pełną listę haseł

fukanie

dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.

furkot

odgłos wydawany przez ptaki podczas zrywania się do lotu.

flanka

skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.

fuzja

gwarowe określenie śrutowej strzelby myśliwskiej.

fretka, fretka, tchórek

albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.

falkonarius, falkonarius, sokolnik

w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.

flora

ogól gatunków roślin. FN Fabrique Nalionale d'Armes de Guerre w Herstal - belgijska fabryka broni produkująca m.in. znane nadlufki uraz broń samoczynną (śrutową i kulową).

futro

skóra z włosem, np. wilka, rysia, lisa itp.

fajki

zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).

fiołek

gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.