Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: foksteriery

foksteriery

rasa psów myśliwskich używanych do polowań na dziki oraz do pracy w norach. Dzielimy je na gładkowłose i szorstkowłose. Wysokość f. około 38 cm, maść biała w brązowe lub czarne albo czarno-brązowe łatki. Do polowań na ogól używane są f. szorstkowłose, ponieważ sztywna sierść zabezpiecza je przed obrażeniami. Foksteriery są bardzo ciete i odważne.

Foksteriery to rasa psów myśliwskich wykorzystywana do polowań na dziki oraz pracy w norach. Istnieją dwie odmiany foksterierów, różniące się rodzajem sierści: gładkowłosa i szorstkowłosa. Typowa wysokość foksteriera wynosi około 38 cm, a ich umaszczenie to biała sierść z brązowymi lub czarnymi plamami lub czarno-brązowe łaty. Szorstkowłose foksteriery są często preferowane do polowań vanóż różnych zwierząt, ponieważ ich sztywna sierść chroni je przed urazami. Charakteryzują się one dużą ciekawością i odwagą.

Foksteriery cechuje duża inteligencja i łatwość w szkoleniu. Są niezwykle lojalne wobec swojego właściciela. Ponadto, znane są z energii i aktywności, co sprawia, że potrzebują dużo ruchu i regularnych ćwiczeń. Z kolei ich skłonność do gryzienia wymaga odpowiedniego wychowania oraz nauki prawidłowego zachowania. Dlatego też kluczowe jest właściwe socjalizowanie tych psów i zapewnienie im odpowiedniej aktywności fizycznej.

W języku łowieckim foksteriery są podziwiane za swoje zdolności myśliwskie oraz predyspozycje do pracy w terenie. Ich cechy charakteru sprawiają, że są użytecznymi towarzyszami myśliwego zarówno podczas polowań, jak i pracy w norach, w której mogą zdziałac prawdziwe cuda ze względu na swoją odwagę i determinację.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj foksteriery w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę F

zobacz pełną listę haseł

futro

skóra z włosem, np. wilka, rysia, lisa itp.

fukanie

dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.

fryc

myśliwy młody stażem, niedoświadczony.

fladry, fladry, sznury

kolorowe (najczęściej czerwone) szmatki szerokości ok. 10 cm i długości ok. 40 cm, zawieszone na sznurze w odstępach ok. 50 cm Służą one do otaczania fladrowania; części lasu, w której (...)

field trialsy

wiosenne próby polowe wyżłów angielskich i gładkowłosych niemieckich, mające na celu wykazanie wrodzonych uzdolnień (w klasie młodzieży) oraz uzdolnień i sposobu pracy w polu (w klasie (...)

fanfara

1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.

falkonarius, falkonarius, sokolnik

w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.

furkot

odgłos wydawany przez ptaki podczas zrywania się do lotu.

flinta

nazwa strzelby skałkowej (od angielskiego flint - krzemień). Obecnie używana na określenie strzelby myśliwskiej.

falkatio, falkatio, sokołowe

jeden z ciężarów łowieckich, który na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami - regale łowieckie) ponosili poddani, mając obowiązek karmienia (...)