Definicja hasła: foksteriery
- foksteriery
rasa psów myśliwskich używanych do polowań na dziki oraz do pracy w norach. Dzielimy je na gładkowłose i szorstkowłose. Wysokość f. około 38 cm, maść biała w brązowe lub czarne albo czarno-brązowe łatki. Do polowań na ogól używane są f. szorstkowłose, ponieważ sztywna sierść zabezpiecza je przed obrażeniami. Foksteriery są bardzo ciete i odważne.
Foksteriery to rasa psów myśliwskich wykorzystywana do polowań na dziki oraz pracy w norach. Istnieją dwie odmiany foksterierów, różniące się rodzajem sierści: gładkowłosa i szorstkowłosa. Typowa wysokość foksteriera wynosi około 38 cm, a ich umaszczenie to biała sierść z brązowymi lub czarnymi plamami lub czarno-brązowe łaty. Szorstkowłose foksteriery są często preferowane do polowań vanóż różnych zwierząt, ponieważ ich sztywna sierść chroni je przed urazami. Charakteryzują się one dużą ciekawością i odwagą.
Foksteriery cechuje duża inteligencja i łatwość w szkoleniu. Są niezwykle lojalne wobec swojego właściciela. Ponadto, znane są z energii i aktywności, co sprawia, że potrzebują dużo ruchu i regularnych ćwiczeń. Z kolei ich skłonność do gryzienia wymaga odpowiedniego wychowania oraz nauki prawidłowego zachowania. Dlatego też kluczowe jest właściwe socjalizowanie tych psów i zapewnienie im odpowiedniej aktywności fizycznej.
W języku łowieckim foksteriery są podziwiane za swoje zdolności myśliwskie oraz predyspozycje do pracy w terenie. Ich cechy charakteru sprawiają, że są użytecznymi towarzyszami myśliwego zarówno podczas polowań, jak i pracy w norach, w której mogą zdziałac prawdziwe cuda ze względu na swoją odwagę i determinację.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj foksteriery w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- flanka
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.
- falkatio, falkatio, sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich, który na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami - regale łowieckie) ponosili poddani, mając obowiązek karmienia (...)
- foksteriery
rasa psów myśliwskich używanych do polowań na dziki oraz do pracy w norach. Dzielimy je na gładkowłose i szorstkowłose. Wysokość f. około 38 cm, maść biała w brązowe lub czarne albo (...)
- fafle
obwisłe górne wargi u niektórych ras psów myśliwskich, np. u wżłów.
- fuj!
rozkaz zaniechania wykonywanej przez psa czynności.
- fiołek
gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.
- funt dać
dobić grubą zwierzynę pchnięciem kordelasa (obecnie zabronione w Polsce).
- fukanie
dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.
- fajki
zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).
- fladrować
otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.