Definicja hasła: fukanie
- fukanie
dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.
Fukanie to dźwięk wydawany przez dzika za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi. Jest to typowe zachowanie występujące u dzików w momencie zaniepokojenia, stresu lub agresji. Dźwięk fukania ma charakterystyczny, głośny i melodyjny ton, który służy jako ostrzeżenie dla innych dzików oraz jako sygnał reakcji na niebezpieczeństwo.
W środowisku naturalnym fukanie dzika odgrywa istotną rolę w komunikacji wewnątrzgatunkowej. Dziki używają tego dźwięku, aby ostrzegać siebie nawzajem przed zagrożeniami oraz przekazywać inne informacje dotyczące sytuacji w otoczeniu. Dzięki fukaniu dziki potrafią szybko ostrzec się nawzajem o pojawieniu się drapieżników lub innych niebezpieczeństw, co znacząco zwiększa ich szanse na przetrwanie.
W kontekście polowania fukanie może być również wykorzystywane przez myśliwych jako sposób na rozpoznanie obecności dzików w okolicy. Z kolei dla psów myśliwskich fukanie stanowi ważny bodziec zapachowy, który pomaga im tropić dziki podczas polowań. Wiedza o zachowaniach i komunikacji dzików, w tym o fukaniu, jest więc istotna zarówno dla ochrony gatunku, jak i dla skuteczności polowań.
Fukanie jest jednym z elementów charakterystycznego repertuaru dźwięków jakimi posługują się dziki. Ich zdolność do komunikacji za pomocą różnorodnych dźwięków stanowi istotny element adaptacyjny, umożliwiający efektywną interakcję międzyosobniczą oraz przekazywanie informacji o środowisku. W ten sposób fukanie stanowi istotny element biologii zachowania dzików oraz wpływa na dynamikę populacji tych zwierząt w środowisku naturalnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fukanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- fousek
czeska rasa wyżła szorstkowłosego pracującego jako pies wszechstronny. Wzorzec jego został zatwierdzony przez FCI w 1963 r. W Polsce rzadko spotykany.
- funt dać
dobić grubą zwierzynę pchnięciem kordelasa (obecnie zabronione w Polsce).
- fanfara
1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.
- fajki
zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).
- fauna
ogół gatunków zwierząt.
- falkatio, falkatio, sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich, który na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami - regale łowieckie) ponosili poddani, mając obowiązek karmienia (...)
- fryc
myśliwy młody stażem, niedoświadczony.
- foksteriery
rasa psów myśliwskich używanych do polowań na dziki oraz do pracy w norach. Dzielimy je na gładkowłose i szorstkowłose. Wysokość f. około 38 cm, maść biała w brązowe lub czarne albo (...)
- flanka
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.
- fretka, fretka, tchórek
albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.