Definicja hasła: flanka
- flanka
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.
Flanka to jeden z ważniejszych elementów układu myśliwych podczas polowania. Jest to skrzydło linii myśliwych, które zostaje zagięte w kierunku miotu. Celem flanek jest otoczenie miotu i zmuszenie zwierzyny do wyjścia na środek linii myśliwych.
Flanki są często używane w połączeniu z innymi technikami polowania, takimi jak szczury lub sztuczne przeszkody, aby skuteczniej otoczyć miot. Mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym drewna, metalu lub tworzywa sztucznego. Mogą być również wykonane z naturalnych materiałów, takich jak gałęzie lub krzewy. Flanki mogą być również wykonane z różnych rodzajów siatki lub taśmy, aby utrudnić przejście zwierzyny.
Flanki są bardzo ważne dla skutecznego polowania, ponieważ pozwalają myśliwym otoczyć miot i skutecznie go otoczyć. Są one również bardzo przydatne do ograniczenia ruchu zwierzyny i utrudnienia jej ucieczki. Flanki mogą być również używane do ochrony myśliwych przed niespodziewanymi atakami ze strony dzikich zwierząt.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj flanka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- flinta
nazwa strzelby skałkowej (od angielskiego flint - krzemień). Obecnie używana na określenie strzelby myśliwskiej.
- fladry, fladry, sznury
kolorowe (najczęściej czerwone) szmatki szerokości ok. 10 cm i długości ok. 40 cm, zawieszone na sznurze w odstępach ok. 50 cm Służą one do otaczania fladrowania; części lasu, w której (...)
- farbowiec
pies myśliwski pracujący bardzo dobrze po farbie.
- fiołek
gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.
- farba, farba, barwa
myśliwska nazwa krwi zwierzyny.
- FCI
(Federation Cynologique Internationale) - Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (należy do niej także Związek Kynologiczny w Polsce) powołana w celu koordynowania wszystkich zagadnień (...)
- falkonarius, falkonarius, sokolnik
w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.
- fukanie
dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.
- furkot
odgłos wydawany przez ptaki podczas zrywania się do lotu.
- flankować
obstawiać stanowiska na flankach.