Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: funt dać

funt dać

dobić grubą zwierzynę pchnięciem kordelasa (obecnie zabronione w Polsce).

Funt dać to tradycyjna technika polowania, która polega na dobiciu grubej zwierzyny pchnięciem kordelasa. Nazwa tej metody pochodzi od słowa "funt", które odnosi się do ciężaru. Technika ta opiera się na użyciu długiego kordelasa, który jest cienkim przedmiotem wykonanym z różnych materiałów, takich jak skóra lub metal. Myśliwy używa kordelasa, aby pchnąć zwierzynę i ją dobić.

Funt dać była szeroko stosowana w Polsce od wieków, jednak obecnie została zakazana. Zgodnie z polskim prawem łowieckim, metoda ta nie może być już używana. Zamiast funtu dać, myśliwi muszą stosować inne metody dobijania grubej zwierzyny, takie jak strzały lub haki. Zakaz ten został wprowadzony w celu ochrony zwierząt i zapewnienia humanitarnego traktowania ich podczas polowań.

Przepis ten wynika z troski o dobrostan zwierząt oraz uwzględnia etyczne aspekty polowań. Zabronienie funtu dać wymusza wykorzystanie bardziej humanitarnych metod zabijania zwierząt łownych, co stanowi istotny element dbałości o dobro zwierząt i zachowanie równowagi ekosystemów leśnych.

Współczesne ograniczenia dotyczące funtu dać wyznaczają nowe standardy w praktykach łowieckich, promując szacunek dla przyrody oraz odpowiedzialną hodowlę populacji dzikich zwierząt. Jednocześnie przypominają o konieczności przestrzegania obowiązującego prawa łowieckiego i zasad etycznych prowadzenia polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj funt dać w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę F

zobacz pełną listę haseł

farbówka

młoda kuropatwa w okresie, gdy zaczynają jej wyrastać rude pióra na piersi, skrzydłach i w ogonie.

fuzja

gwarowe określenie śrutowej strzelby myśliwskiej.

fiołek

gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.

fryc

myśliwy młody stażem, niedoświadczony.

forsować

gonić zwierza konno z chartami.

field trialsy

wiosenne próby polowe wyżłów angielskich i gładkowłosych niemieckich, mające na celu wykazanie wrodzonych uzdolnień (w klasie młodzieży) oraz uzdolnień i sposobu pracy w polu (w klasie (...)

falkonarius, falkonarius, sokolnik

w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.

fafle

obwisłe górne wargi u niektórych ras psów myśliwskich, np. u wżłów.

fretka, fretka, tchórek

albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.

flankować

obstawiać stanowiska na flankach.