Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: fryc

fryc

myśliwy młody stażem, niedoświadczony.

Fryc to określenie, które odnosi się do młodych myśliwych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z polowaniem. Frycowie są niedoświadczeni i nie mają jeszcze wystarczającej wiedzy i umiejętności, aby samodzielnie polować. Zazwyczaj są oni pod opieką bardziej doświadczonych myśliwych, którzy uczą ich podstaw łowiectwa.

Frycowie są często wykorzystywani do wykonywania prostych zadań, takich jak przygotowanie miejsca na polowanie lub pomoc w noszeniu sprzętu. Mogą również być wysyłani na przeszukiwanie terenu w poszukiwaniu tropów zwierzyny lub innych oznak jej obecności. Frycowie mogą również być wykorzystywani do pomocy w odstrzeliwaniu zwierzyny lub jej transportowaniu.

Frycowie służą również jako źródło informacji dla bardziej doświadczonych myśliwych. Mogą oni obserwować i raportować o zmianach warunków pogodowych lub o pojawieniu się nowych gatunków zwierzyny. Mogą również dostarczać informacji o tym, co widzieli podczas swoich wypraw łowieckich. Frycowie służą również jako dodatkowe oczy i uszy dla bardziej doświadczonych myśliwych, co pozwala im lepiej planować swoje polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj fryc w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę F

zobacz pełną listę haseł

field trialsy

wiosenne próby polowe wyżłów angielskich i gładkowłosych niemieckich, mające na celu wykazanie wrodzonych uzdolnień (w klasie młodzieży) oraz uzdolnień i sposobu pracy w polu (w klasie (...)

fukanie

dźwięk wydawany przez zaniepokojone dziki za pomocą silnego wydmuchiwania powietrza otworami nosowymi.

fryc

myśliwy młody stażem, niedoświadczony.

flankować

obstawiać stanowiska na flankach.

flora

ogól gatunków roślin. FN Fabrique Nalionale d'Armes de Guerre w Herstal - belgijska fabryka broni produkująca m.in. znane nadlufki uraz broń samoczynną (śrutową i kulową).

fiołek

gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.

falkonarius, falkonarius, sokolnik

w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.

farbowik

młody kogut głuszca, cietrzewia, bażanta, pokryty już piórami cechującymi ptaka dojrzałego.

fajki

zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).

falkatio, falkatio, sokołowe

jeden z ciężarów łowieckich, który na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami - regale łowieckie) ponosili poddani, mając obowiązek karmienia (...)