Definicja hasła: field trialsy
- field trialsy
wiosenne próby polowe wyżłów angielskich i gładkowłosych niemieckich, mające na celu wykazanie wrodzonych uzdolnień (w klasie młodzieży) oraz uzdolnień i sposobu pracy w polu (w klasie otwartej).
Field trialsy to specjalne próby polowe, które służą ocenie uzdolnień i umiejętności psów myśliwskich, a także określeniu ich przydatności do polowania. Skupiają się głównie na wyżłach angielskich i gładkowłosych niemieckich, choć mogą być organizowane także dla innych ras myśliwskich. Istnieją dwie klasy field trialsów: młodzieży i otwarta. W klasie młodzieży ocenia się wrodzone uzdolnienia psa, takie jak posłuszeństwo, odporność na stres, zdolność do pracy w grupie oraz umiejętność tropienia. Natomiast w klasie otwartej psy są oceniane pod kątem umiejętności i sposobu pracy w terenie, takich jak skuteczność tropienia, odporność na stres oraz zdolność pracy w grupie.
Próby polowe odbywają się przez cały rok, jednak najbardziej popularne są te zorganizowane wiosną. Przed udziałem w field trialsach psy muszą być zarejestrowane i zatwierdzone przez właściwy organ regulujący. Ponadto przed każdą próbą zwierzęta są poddawane badaniom lekarskim oraz muszą spełniać określone standardy bezpieczeństwa. Po zakończeniu każdej próby psy są oceniane przez panel ekspertów i nagradzane punktami według określonych kryteriów.
Field trialsy stanowią istotny element świata łowiectwa, umożliwiając selekcję najlepszych psów myśliwskich oraz promując hodowlę ras odpowiednich do polowań. Dzięki nim możliwe jest także utrzymanie wysokich standardów pracy psów myśliwskich oraz zachowanie tradycji łowieckiej. To nie tylko konkursy czy wydarzenia sportowe, ale także ważny sposób oceny funkcjonalności i użyteczności psów dla potrzeb myśliwstwa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj field trialsy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- farbowik
młody kogut głuszca, cietrzewia, bażanta, pokryty już piórami cechującymi ptaka dojrzałego.
- falkonarius, falkonarius, sokolnik
w średniowiecznej Polsce, służący, opiekujący się sokolarnią i ptakami łowczymi. Od XV w. był urzędnikiem dworu.
- fanfara
1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.
- falkatio, falkatio, sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich, który na mocy prawa książęcego (gwarantującego wyłączność polowania z sokołami - regale łowieckie) ponosili poddani, mając obowiązek karmienia (...)
- fladrować
otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.
- fajki
zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).
- fretka, fretka, tchórek
albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.
- fuj!
rozkaz zaniechania wykonywanej przez psa czynności.
- FCI
(Federation Cynologique Internationale) - Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (należy do niej także Związek Kynologiczny w Polsce) powołana w celu koordynowania wszystkich zagadnień (...)
- farbówka
młoda kuropatwa w okresie, gdy zaczynają jej wyrastać rude pióra na piersi, skrzydłach i w ogonie.