Definicja hasła: flinta
- flinta
nazwa strzelby skałkowej (od angielskiego flint - krzemień). Obecnie używana na określenie strzelby myśliwskiej.
Flinta jest rodzajem strzelby skałkowej, której nazwa pochodzi od angielskiego słowa "flint", oznaczającego krzemień. Strzelby flintowe używały krzesiw do wystrzeliwania pocisków poprzez iskrzenie. Obecnie termin "flinta" jest również stosowany na określenie strzelby myśliwskiej. Charakterystyczną cechą strzelby flintowej jest mechanizm zapłonu, w którym kamień krzemieniowy był uderzany przez krzesiwo, powodując iskrę zapalającą proch i wystrzał.
Flinty były powszechnie używane w XVIII wieku, zanim zostały wyparte przez nowocześniejsze konstrukcje broni palnej. Współcześnie strzelby myśliwskie nazywane flintami to przede wszystkim zbliżone w kształcie do historycznych broni, lecz korzystające z bardziej nowoczesnych systemów zapłonu i konstrukcji.
Tradycyjne flinty są cenione przez kolekcjonerów broni za swój historyczny charakter oraz rzemieślnicze wykonanie. Chociaż obecnie rzadko są używane do polowań czy sportowego strzelania, to stanowią cenny element dziedzictwa kulturowego związanego z historią łowiectwa i rozwojem broni palnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj flinta w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę F
- flinta
nazwa strzelby skałkowej (od angielskiego flint - krzemień). Obecnie używana na określenie strzelby myśliwskiej.
- fanfara
1) krótki sygnał grany na trąbkach lub rogach na rozpoczęcie lub zakończenie polowania;
2) głos wydawany przez żurawia.
- flanka
skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku miotu.
- fretka, fretka, tchórek
albinotyczna, udomowiona odmiana północnoafrykańskiego tchórza do wypędzania królików z nor.
- forsować
gonić zwierza konno z chartami.
- farba, farba, barwa
myśliwska nazwa krwi zwierzyny.
- flankować
obstawiać stanowiska na flankach.
- fladrować
otaczać fladrami ostęp, w którym zalęgły wilki.
- fiołek
gruczoł zapachowy znajdujący się u nasady ogona lisa (na górnej stronie), wydzielający tłustą ciecz o zapachu piżma.
- fajki
zagięte do góry kły dzika rosnące w górnej szczęce (razem z szablami tworzą oręż - trofeum). U starego odyńca są brunatne (mówimy wówczas, że są osmolone lub opalone).