Definicja hasła: kłańce
- kłańce
zęby wilka.
Kłańce to zęby wilka, stanowiące jeden z elementów uzębienia drapieżnika, który pełni istotną rolę zarówno w polowaniu, jak i w zachowaniach społecznych oraz komunikacji. Wilki posiadają cztery rodzaje zębów, a kłańce stanowią jeden z nich. Są one mniejsze od kłów, a ich końcówki są bardziej zaokrąglone. Głównym zadaniem kłańców jest rozrywanie mięsa i skóry ofiary, jednak spełniają one również funkcje pomocne w komunikacji i obronie.
Poza łowieniem, wilki wykorzystują kłańce do wydawania różnorodnych dźwięków, takich jak warczenie czy szczekanie. Gdy wilk warczy, otwiera usta i eksponuje kłańce, co ma groźny wydźwięk i służy ostrzeganiu innych osobników przed niebezpieczeństwem. Natomiast podczas szczekania wilk wysuwa kłańce i wykonuje ruchy w górę i w dół, co stanowi sygnał gotowości do walki lub obrony terytorium. Kłańce pełnią również istotną rolę w komunikacji między wilkami oraz wyrażaniu emocji poprzez emisję dźwięków takich jak skomlenie czy pisk. Ponadto wilki mogą używać kłańców do uderzania nimi o podłoże, co służy ostrzeganiu innych stadem przed nadchodzącym niebezpieczeństwem lub też do zabawy.
W związku z powyższymi funkcjami kłańców można uznać je za istotną część uzębienia wilka zarówno w kontekście zdobywania pożywienia, jak i interakcji społecznych oraz komunikacji wewnątrz gromady.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kłańce w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- królik, królik (Oryctolagus cunicu- lus L.)
gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, ogona 4,5-7,5 cm, ciężar 1,5-2 kg. Sierść na wierzchu ciała szara, spód biały, kończyny żółtorude. Zamieszkuje suche lasy (...)
- kulka
haczyk drewniany lub metalowy (niekiedy rogowy) służący do szybkiego patroszenia ptactwa (ważne w lecie podczas upałów).
- kolczykowanie
znakowanie zwierzyny specjalnymi znaczkami do celów naukowych.
- koziołek aportowy
drewniany wałek cieńszy w środku, służący do nauki prawidłowego aportowania młodych psów myśliwskich.
- kuper
tylna część ciała ptaków.
- knieja
duży obszar lasu bogaty w zwierzynę.
- kulkowanie
patroszenie ptactwa za pomocą kulki; zapobiega psuciu się go podczas upałów.
- koło łowieckie
podstawowa komórka organizacyjna PZŁ. Zrzesza myśliwych członków PZŁ i dzierżawi obwód łowiecki, na którym prowadzi gospodarkę łowiecką. Koło łowieckie liczy przeważnie od 15 do 30 (...)
- kandelabrowa korona
zob. korona.
- kucharka
pierwsza kaczka przybywająca na zloty