Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kulkowanie

kulkowanie

patroszenie ptactwa za pomocą kulki; zapobiega psuciu się go podczas upałów.

Kulkowanie to metoda stosowana w łowiectwie do patroszenia ptactwa poprzez użycie specjalnej kulki. Proces ten polega na wywołaniu śmierci ptaka poprzez uderzenie kulą w jego głowę lub szyję. Kulka wykorzystywana do kulkowania jest zazwyczaj wykonana ze stali, mosiądzu lub brązu, i została odpowiednio skonstruowana pod względem rozmiaru i ciężaru, aby skutecznie zabić zwierzę. Kulkowanie jest często stosowane w celu zapobiegania psuciu się ptactwa podczas upałów, co czyni tę metodę szczególnie przydatną dla myśliwych.

Metoda kulkowania jest powszechnie uznawana za skuteczną i humanitarną, ponieważ sprawia, że śmierć ptaka następuje natychmiastowo i bez zbędnego cierpienia. Ponadto, kulkowanie jest preferowane także ze względów higienicznych, gdyż pozwala na szybkie i skuteczne usunięcie wnętrzności oraz uniknięcie psucia się mięsa podczas przechowywania zwierzyny łownej.

W kontekście łowieckim, prawidłowe przeprowadzenie procesu kulkowania wymaga od myśliwego precyzji oraz znajomości anatomicznej budowy ptaków łownych. Niezwykle istotne jest również stosowanie odpowiednich narzędzi i kul kalibrowanych do danego gatunku ptactwa, aby zapewnić szybką i humanitarną śmierć zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kulkowanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kordelas

krótka biała broń myśliwska w kształcie długiego prostego noża. Służył do dobijania grubej zwierzyny. Rękojeści kordelasa najczęściej wykonane były z rogu, a okucia pochwy zdobione (...)

kudłacz

gwarowa nazwa niedźwiedzia.

kapiszonówka, kapiszonówka, pistonówka

odprzodowa broń palna z zamkiem kapiszonowym, złożonym z kominka, czyli rurki doprowadzającej ogień do prochu znajdującego się w komorze lufy, i kurka sprężynowego z mechanizmem spustowym. (...)

kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)

ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.

król polowania

tytuł przyznawany myśliwemu, który na danym polowaniu strzelił najwięcej zwierzyny.

kicać

o zającu lub króliku: poruszać się wolnymi skokami.

karmicy

służebnicy książęcy, zajmujący się karmieniem psów myśliwskich.

kopnięcie

uderzenie kolby broni myśliwskiej w ramię podczas strzału

klępa, klępa, łosza

samica łosia.

kłańce

zęby wilka.