Definicja hasła: kulkowanie
- kulkowanie
patroszenie ptactwa za pomocą kulki; zapobiega psuciu się go podczas upałów.
Kulkowanie to metoda stosowana w łowiectwie do patroszenia ptactwa poprzez użycie specjalnej kulki. Proces ten polega na wywołaniu śmierci ptaka poprzez uderzenie kulą w jego głowę lub szyję. Kulka wykorzystywana do kulkowania jest zazwyczaj wykonana ze stali, mosiądzu lub brązu, i została odpowiednio skonstruowana pod względem rozmiaru i ciężaru, aby skutecznie zabić zwierzę. Kulkowanie jest często stosowane w celu zapobiegania psuciu się ptactwa podczas upałów, co czyni tę metodę szczególnie przydatną dla myśliwych.
Metoda kulkowania jest powszechnie uznawana za skuteczną i humanitarną, ponieważ sprawia, że śmierć ptaka następuje natychmiastowo i bez zbędnego cierpienia. Ponadto, kulkowanie jest preferowane także ze względów higienicznych, gdyż pozwala na szybkie i skuteczne usunięcie wnętrzności oraz uniknięcie psucia się mięsa podczas przechowywania zwierzyny łownej.
W kontekście łowieckim, prawidłowe przeprowadzenie procesu kulkowania wymaga od myśliwego precyzji oraz znajomości anatomicznej budowy ptaków łownych. Niezwykle istotne jest również stosowanie odpowiednich narzędzi i kul kalibrowanych do danego gatunku ptactwa, aby zapewnić szybką i humanitarną śmierć zwierzyny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kulkowanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kordelas
krótka biała broń myśliwska w kształcie długiego prostego noża. Służył do dobijania grubej zwierzyny. Rękojeści kordelasa najczęściej wykonane były z rogu, a okucia pochwy zdobione (...)
- kudłacz
gwarowa nazwa niedźwiedzia.
- kapiszonówka, kapiszonówka, pistonówka
odprzodowa broń palna z zamkiem kapiszonowym, złożonym z kominka, czyli rurki doprowadzającej ogień do prochu znajdującego się w komorze lufy, i kurka sprężynowego z mechanizmem spustowym. (...)
- kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)
ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.
- król polowania
tytuł przyznawany myśliwemu, który na danym polowaniu strzelił najwięcej zwierzyny.
- kicać
o zającu lub króliku: poruszać się wolnymi skokami.
- karmicy
służebnicy książęcy, zajmujący się karmieniem psów myśliwskich.
- kopnięcie
uderzenie kolby broni myśliwskiej w ramię podczas strzału
- klępa, klępa, łosza
samica łosia.
- kłańce
zęby wilka.