Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kominek

kominek

w strzelbach kapiszonowych rurka wkręcona do komory nabojowej, na którą nakładało się kapiszon. Doprowadzała ona ogień do prochu (zob. kapiszonówka).

Kominek to element broni palnej, szczególnie strzelby kapiszonowej, służący do doprowadzania ognia do prochu. Jest to rurka wkręcona w komorę nabojową, na którą nakłada się kapiszon. Kominek jest kluczowym składnikiem zamka kapiszonowego, który oprócz rurki doprowadzającej ogień do prochu zawiera również sprężynowy mechanizm spustowy. Wynaleziony w Anglii na początku XIX wieku, kominek stanowił integralną część odprzodowej broni palnej z zamkiem kapiszonowym. Jego główną funkcją jest doprowadzenie ognia do prochu znajdującego się w komorze lufy poprzez nakładanie na niego zapalnika - kapiszona. Wykonany z metalu, kominek posiada specjalnie zaprojektowaną rurkę umożliwiającą skuteczne przekierowanie ognia.

Kominek był pierwszym typem broni palnej, jednak po 1866 roku został wyparty przez broń odtylcową. Mimo to, w niektórych rodzajach broni palnej nadal wykorzystywany jest zamknięty z kominkiem jako ważny element strzelby kapiszonowej. Stanowi kluczowy element mechanizmu odpalenia broni palnej i bez niego broń nie może działać. Jego istotność wynika z odpowiedniego prowadzenia ognia do prochów i zapewniania skuteczności całego procesu strzelania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kominek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kozioł, rogacz

samiec samy.

koźlak

młode sarny do 1 roku życia

kojec

wydzielone miejsce, przeznaczone do wychowu szczeniąt psów myśliwskich.

kotna

samica sarny, muflona, kozicy, rysia, zająca, królika, która nosi płód.

kocica

samica zająca.

kosz

1) osłona wypleciona z wikliny, ustawiona przed stanowiskiem myśliwego (zob. stanowisko myśliwskie stałe);
2) (...)

krzyk

głos dzikich gęsi i łabędzi.

kantak

pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego.

kudły

zmierzwiona długa sierść niedźwiedzia.

komora gniazdowa

rozszerzona część nory, przeznaczona do wychowu młodych.