Internetowy Słownik Łowiecki

Kominek to element broni palnej, szczególnie strzelby kapiszonowej, służący do doprowadzania ognia do prochu. Jest to rurka wkręcona w komorę nabojową, na którą nakłada się kapiszon. Kominek jest kluczowym składnikiem zamka kapiszonowego, który oprócz rurki doprowadzającej ogień do prochu zawiera również sprężynowy mechanizm spustowy. Wynaleziony w Anglii na początku XIX wieku, kominek stanowił integralną część odprzodowej broni palnej z zamkiem kapiszonowym. Jego główną funkcją jest doprowadzenie ognia do prochu znajdującego się w komorze lufy poprzez nakładanie na niego zapalnika - kapiszona. Wykonany z metalu, kominek posiada specjalnie zaprojektowaną rurkę umożliwiającą skuteczne przekierowanie ognia.

Kominek był pierwszym typem broni palnej, jednak po 1866 roku został wyparty przez broń odtylcową. Mimo to, w niektórych rodzajach broni palnej nadal wykorzystywany jest zamknięty z kominkiem jako ważny element strzelby kapiszonowej. Stanowi kluczowy element mechanizmu odpalenia broni palnej i bez niego broń nie może działać. Jego istotność wynika z odpowiedniego prowadzenia ognia do prochów i zapewniania skuteczności całego procesu strzelania.