Definicja hasła: kynologia myśliwska
- kynologia myśliwska
nauka o psach myśliwskich. Zajmuje się biologią, rozwojem, pochodzeniem, hodowlą, układaniem i użytkowaniem psa myśliwskiego.
Kynologia myśliwska to dziedzina wiedzy związana z psami myśliwskimi, obejmująca biologię, rozwój, pochodzenie, hodowlę, szkolenie i użytkowanie tych zwierząt w kontekście polowania. Jest nauką o psach, które od wieków służyły ludziom jako niezastąpione narzędzia łowieckie. Kynosnisci myśliwscy badają genetyczne i morfologiczne cechy ras psów myśliwskich oraz ich specyficzne umiejętności, takie jak tropienie czy praca na posokowisku. Ich zadaniem jest również doskonalenie metod szkolenia i użytkowania psów w praktyce łowieckiej.
Ta gałąź kynologii ma odniesienia do historii ludzkiego polowania, sięgając starożytności i zamierzchłych dziejów kultury łowieckiej. Od starożytnego Egiptu przez Grecję i średniowiecze psy myśliwskie stanowiły nieodłączny element procesu polowania na różnorodne gatunki zwierzyny. Kynologia myśliwska wybiega także poza samo użytkowanie zwierząt podczas polowań - zajmuje się bowiem także wpływem zachowań psów myśliwskich na środowisko naturalne oraz ich rolą w utrzymaniu równowagi populacji dzikiej zwierzyny.
Kynologia myśliwska jest niezwykle istotna dla praktyki łowieckiej ze względu na funkcje, jakie psy pełnią podczas polowań. Są one zdolne do wykrywania zapachów i tropienia zwierząt, co czyni je nieocenionym wsparciem dla myśliwych. Oprócz tego odgrywają kluczową rolę w zabezpieczaniu terenu polowania i ostrzeganiu myśliwych przed potencjalnymi zagrożeniami. Dzięki temu integralność kynologii myśliwskiej staje się fundamentalnym elementem skutecznego prowadzenia łowiectwa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kynologia myśliwska w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kwiat
ogon łosia, jelenia, daniela i jamy.
- krakwa, krakwa (Anas strepera L.)
ptak z rzędu blaszkodziobych, należący do kaczek właściwych. Długość ciała 49-51 cm, rozpiętość skrzydeł 82-85 cm, ciężar ciała około 0,5 kg. Samiec w upierzeniu godowym jest (...)
- kokanie
głos wydawany przez cieciorkę.
- kocica
samica zająca.
- knieja
duży obszar lasu bogaty w zwierzynę.
- kszyk, bekas kszyk, baranek, kszyk, bekas kszyk, baranek (Capella gallinago L.)
ptak z rodziny brodźców. Jest nieco większy od szpaka, posiada długi dziób, skrajne sterówki rudoszare, brunatno pręgowane, brzuch biały. Po zerwaniu się z ziemi wydaje głos. Podczas lotu (...)
- kokcielić
o pardwach i cietrzewiach: wydawać głos.
- kot
nazwa zająca i rysia.
- kalibrownik
przyrząd służący do sprawdzania i korygowania kalibru naboi śrutowych.