Definicja hasła: kynologia myśliwska
- kynologia myśliwska
nauka o psach myśliwskich. Zajmuje się biologią, rozwojem, pochodzeniem, hodowlą, układaniem i użytkowaniem psa myśliwskiego.
Kynologia myśliwska to dziedzina wiedzy związana z psami myśliwskimi, obejmująca biologię, rozwój, pochodzenie, hodowlę, szkolenie i użytkowanie tych zwierząt w kontekście polowania. Jest nauką o psach, które od wieków służyły ludziom jako niezastąpione narzędzia łowieckie. Kynosnisci myśliwscy badają genetyczne i morfologiczne cechy ras psów myśliwskich oraz ich specyficzne umiejętności, takie jak tropienie czy praca na posokowisku. Ich zadaniem jest również doskonalenie metod szkolenia i użytkowania psów w praktyce łowieckiej.
Ta gałąź kynologii ma odniesienia do historii ludzkiego polowania, sięgając starożytności i zamierzchłych dziejów kultury łowieckiej. Od starożytnego Egiptu przez Grecję i średniowiecze psy myśliwskie stanowiły nieodłączny element procesu polowania na różnorodne gatunki zwierzyny. Kynologia myśliwska wybiega także poza samo użytkowanie zwierząt podczas polowań - zajmuje się bowiem także wpływem zachowań psów myśliwskich na środowisko naturalne oraz ich rolą w utrzymaniu równowagi populacji dzikiej zwierzyny.
Kynologia myśliwska jest niezwykle istotna dla praktyki łowieckiej ze względu na funkcje, jakie psy pełnią podczas polowań. Są one zdolne do wykrywania zapachów i tropienia zwierząt, co czyni je nieocenionym wsparciem dla myśliwych. Oprócz tego odgrywają kluczową rolę w zabezpieczaniu terenu polowania i ostrzeganiu myśliwych przed potencjalnymi zagrożeniami. Dzięki temu integralność kynologii myśliwskiej staje się fundamentalnym elementem skutecznego prowadzenia łowiectwa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kynologia myśliwska w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kuna leśna, tumak, kuna leśna, tumak (Martes martes L.)
gatunek z rodziny łasicowalych. Długość ciała 38-58 cm, ciężar 1-2 kg. Ubarwienie brunatnożółte, na spodzie szyi pomarańczowokremowa plama. Zamieszkuje lasy całej Polski. Porusza się (...)
- kniazić
o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.
- kocić się
o samicach rysia, sarny, muflona, kozicy, zająca i królika: wydawać potomstwo na świat.
- krowa
samica żubra.
- kożuch
futro zająca lub muflona.
- koza, koza, siuta
samica sarny.
- koźlak
młode sarny do 1 roku życia
- klekotać
kołatać kołatkami podczas polowania z naganką.
- kufa
pysk psa myśliwskiego.
- kapiszon, kapiszon, piston
dawna nazwa spłonki, którą stanowiła miedziana lub mosiężna miseczka nakryta kapturkiem i zawierająca rtęć piorunującą. Kapiszon nakładano na kominek zamka broni kapiszonowej. Od (...)