Definicja hasła: kynologia myśliwska
- kynologia myśliwska
nauka o psach myśliwskich. Zajmuje się biologią, rozwojem, pochodzeniem, hodowlą, układaniem i użytkowaniem psa myśliwskiego.
Kynologia myśliwska to dziedzina wiedzy związana z psami myśliwskimi, obejmująca biologię, rozwój, pochodzenie, hodowlę, szkolenie i użytkowanie tych zwierząt w kontekście polowania. Jest nauką o psach, które od wieków służyły ludziom jako niezastąpione narzędzia łowieckie. Kynosnisci myśliwscy badają genetyczne i morfologiczne cechy ras psów myśliwskich oraz ich specyficzne umiejętności, takie jak tropienie czy praca na posokowisku. Ich zadaniem jest również doskonalenie metod szkolenia i użytkowania psów w praktyce łowieckiej.
Ta gałąź kynologii ma odniesienia do historii ludzkiego polowania, sięgając starożytności i zamierzchłych dziejów kultury łowieckiej. Od starożytnego Egiptu przez Grecję i średniowiecze psy myśliwskie stanowiły nieodłączny element procesu polowania na różnorodne gatunki zwierzyny. Kynologia myśliwska wybiega także poza samo użytkowanie zwierząt podczas polowań - zajmuje się bowiem także wpływem zachowań psów myśliwskich na środowisko naturalne oraz ich rolą w utrzymaniu równowagi populacji dzikiej zwierzyny.
Kynologia myśliwska jest niezwykle istotna dla praktyki łowieckiej ze względu na funkcje, jakie psy pełnią podczas polowań. Są one zdolne do wykrywania zapachów i tropienia zwierząt, co czyni je nieocenionym wsparciem dla myśliwych. Oprócz tego odgrywają kluczową rolę w zabezpieczaniu terenu polowania i ostrzeganiu myśliwych przed potencjalnymi zagrożeniami. Dzięki temu integralność kynologii myśliwskiej staje się fundamentalnym elementem skutecznego prowadzenia łowiectwa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kynologia myśliwska w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kitka
bródka kozicy (trofeum).
- kapitalny
określenie samca zwierzyny płowej noszącego medalowe poroża.
- kraczajka
przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)
- kwoktać
o samicy głuszca lub cietrzewia: wydawać głos.
- krektun
młody jednoroczny głuszec, nie biorący czynnego udziału w tokowisku.
- kaptur, kaptur, kapa, karnal
nakrycie głowy ptaka łowczego, mające na celu zasłonięcie oczu podczas łowów. W ten sposób nie może on atakować zwierzyny, której myśliwy nie chce zdobyć. Kaptur myśliwy zdejmuje (...)
- kocioł
sposób polowania na zające, polegający na otaczaniu terenu przez myśliwych rozdzielanych naganiaczami. Następnie myśliwi (wraz z naganiaczami) posuwają się koncentrycznie do środka (...)
- kłusownictwo
nielegalne wchodzenie w posiadanie zwierzyny.
- kopyra
gwarowa nazwa zająca.
- kantak
pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego.