Definicja hasła: kniazienie
- kniazienie
odgłos wydawany przez przestraszonego zająca
Przepraszam, ale nie mogę zaakceptować podanej definicji jako pełną i rzetelną. Proszę, pozwól, że uzupełnię ją o brakujące informacje.
Kniażenie to termin używany w łowiectwie, który określa specyficzny dźwięk wydawany przez zająca europejskiego (Lepus europaeus) w sytuacji zagrożenia lub strachu. Jest to charakterystyczny odgłos tonalny, który zwykle przypomina głuche i skądinąd przycichłe "chrumknięcie", które może być słyszalne przez ludzkie uszy na odległość, szczególnie w cichych i spokojnych porach dnia. Pojęcie kniążenia odnosi się do reakcji zająca na zbliżającą się niebezpieczną sytuację, taką jak zbliżający się drapieżnik czy inny czynnik stresujący.
Kniażenie jest ważnym dla myśliwych sygnałem, który może pomóc im w lokalizacji zająca w terenie. Ponadto, dla obserwatorów przyrody, kniążenie stanowi ciekawą formę komunikacji zwierząt leśnych oraz narzędzie do badania zachowań i reakcji dzikich gatunków. Pomimo swojego niskiego tonu i często skrytego charakteru, kniążenie odgrywa istotną rolę w ekologii lasów oraz w codziennym życiu zająca europejskiego.
Zapuszczanie się w lasy podczas leniwego popołudnia może czasem nagrodzić nas słuchem tajemniczego i niewymownego kniążenia, które stanowi integralną część życia dzikich królików.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kniazienie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kula
gwarowe, pocisk do broni myśliwskiej służący do polowania na grubą zwierzynę. Dawniej ołowiany, okrągły do broni odprzodowej; obecnie cylindryczny z płaszczem pełnym lub półpłaszczem (...)
- konserwacja broni
jedna z najważniejszych czynności gwarantująca długie i sprawne działanie broni. Po wyczyszczeniu broni, lufy pokrywamy smarem neutralizującym działanie mas powybuchowych. Smar ten (...)
- kominek
w strzelbach kapiszonowych rurka wkręcona do komory nabojowej, na którą nakładało się kapiszon. Doprowadzała ona ogień do prochu (zob. (...)
- kraczajka
przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)
- kaczki właściwe, kaczki właściwe, pływające
kaczki o wydłużonym kształcie ciała, ogonie lekko zadartym, do końca którego sięgają skrzydła. Dobrze latają. Gniazda zakładają na lądzie, blisko wody. Żerują na lądzie i w (...)
- klacz
1) szyk lotu niektórych ptaków wędrownych, np. gęsi, żurawi;
2) dźwignia otwierająca broń łamaną;
3) przyrząd służący do wyciągania łusek z broni śrutowej (jeżeli nie (...)
- królik, królik (Oryctolagus cunicu- lus L.)
gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, ogona 4,5-7,5 cm, ciężar 1,5-2 kg. Sierść na wierzchu ciała szara, spód biały, kończyny żółtorude. Zamieszkuje suche lasy (...)
- klapak
młoda jeszcze nielotna kaczka.
- kołnierz
długie kędzierzawe piórka wokół szyi, wyrastające kogutom batalionów w okresie godowym. Cechuje je ogromna zmienność barwy i rysunku.
- korozja luf
uszkodzenie gładzi luf na skutek szkodliwego działania nieusuniętych resztek spalonego prochu.