Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: karta stanowiskowa

karta stanowiskowa

kartka z kolejnymi numerami stanowisk w następujących po sobie miotach. Losowana na początku polowania zbiorowego ułatwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych.

Karta stanowiskowa jest narzędziem, które służy do rozstawiania myśliwych w trakcie polowania zbiorowego. Jest to kartka z kolejnymi numerami stanowisk w następujących po sobie miotach. Losowana na początku polowania ułatwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych.

Karta stanowiskowa składa się z kilku części. Pierwsza część to lista stanowisk, które są dostępne dla myśliwych. Każde stanowisko ma swój numer, a także informacje o tym, czy jest ono dostępne dla strzelców lub nie. Druga część to lista myśliwych, którzy biorą udział w polowaniu. Trzecia część to lista losowań, które są wykonywane przez łowczego. Każdy myśliwy losuje swoje stanowisko i jest ono przypisane do niego na cały okres trwania polowania.

Karta stanowiskowa jest bardzo ważnym narzędziem podczas polowań zbiorowych. Umożliwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych oraz zapewnia, że każdy ma równe szanse na zdobycie trofeum.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj karta stanowiskowa w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

klępa, klępa, łosza

samica łosia.

kęsy, kęsy, zajady

zęby ssaków drapieżnych.

kura

samica niektórych ptaków (w tym wszystkich kuraków).

kynologia myśliwska

nauka o psach myśliwskich. Zajmuje się biologią, rozwojem, pochodzeniem, hodowlą, układaniem i użytkowaniem psa myśliwskiego.

kierdel

stado muflonów lub kozic.

korona

co najmniej trzy wierzchołkowe odnogi wieńca jelenia kończące tyki. W zależności od kształtu noszą rozmaite nazwy: dłoniasta, kandelabrowa, kielichowa, kotwicowa, krzaczasta, łopaciasta (...)

kosz jastrzębi

samołówka do chwytania żywcem drapieżników skrzydlatych stosowana w sokolnictwie.

kniazić

o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.

kołnierz

długie kędzierzawe piórka wokół szyi, wyrastające kogutom batalionów w okresie godowym. Cechuje je ogromna zmienność barwy i rysunku.

kiść

1) pęk białych włosów na końcu ogona borsuka,
2) zakończenie ogona żubra.