Definicja hasła: kapelusznik
- kapelusznik
staropolskie określenie bardzo starego odyńca.
Kapelusznik, zwany również jeżem wschodnim (Erinaceus roumanicus), to gatunek ssaka z rodziny jeżowatych. Zwierzę to występuje głównie w środkowej i wschodniej Europie, w tym również na obszarze Polski. Dorosły osobnik osiąga długość ciała do 20 cm oraz masę ciała do 0,5 kg. Jego charakterystycznym elementem jest stożkowaty pyszczek oraz pokryty kolcami grzbiet. Jak większość jeży, kapelusznik jest zwierzęciem nocnym, co oznacza, że preferuje aktywność w nocy. Podczas dnia ukrywa się w norach lub szczelinach skalnych.
Kapeluszniki zamieszkują głównie lasy liściaste i mieszane, a ich dieta składa się głównie z owadów, poza tym spożywają również jagody oraz grzyby. Żywiąc się owadami, pełnią istotną rolę ekologiczną jako naturalny regulator populacji szkodników roślin. Zwierzęta te mają niski współczynnik rozmnażania oraz wysoką śmiertelność młodych osobników ze względu na wiele zagrożeń ze strony drapieżników oraz ruchu drogowego.
Kapeluszniki są objęte ochroną prawną przez polskie prawo łowieckie. Chronienie tego gatunku ma fundamentalne znaczenie dla zachowania równowagi ekologicznej w lasach liściastych i mieszanych. Podejmowane działania ochronne i edukacyjne mają na celu zwiększenie szans na przetrwanie tych małych ssaków oraz utrzymanie bioróżnorodności ekosystemów leśnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kapelusznik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kaliber
średnica lufy broni palnej. Dla broni gwintowanej podawany jest w milimetrach lub w calach (np. 7 mm lub 30 06). Kaliber broni śrutowej określa się liczbą kul ołowianych wielkości średnicy (...)
- korkowanie, korkowanie, dźwięk główny, glokanie, klaskanie
trzecia zwrotka pieśni głuszca.
- kopyra
gwarowa nazwa zająca.
- kwilić
o ptakach drapieżnych: wydawać głos.
- kłusownik
człowiek uprawiający kłusownictwo.
- krycie
akt kopulacji u ssaków.
- kwiel
gwizdek służący do przywabiania ptaka łowczego
- korozja luf
uszkodzenie gładzi luf na skutek szkodliwego działania nieusuniętych resztek spalonego prochu.
- kłuć
ugodzić zwierza oszczepem lub kordelasem.
- korkociągi
parostki rogacza skręcone na ogół na skutek motylicy wątrobowej.