Definicja hasła: kapelusznik
- kapelusznik
staropolskie określenie bardzo starego odyńca.
Kapelusznik, zwany również jeżem wschodnim (Erinaceus roumanicus), to gatunek ssaka z rodziny jeżowatych. Zwierzę to występuje głównie w środkowej i wschodniej Europie, w tym również na obszarze Polski. Dorosły osobnik osiąga długość ciała do 20 cm oraz masę ciała do 0,5 kg. Jego charakterystycznym elementem jest stożkowaty pyszczek oraz pokryty kolcami grzbiet. Jak większość jeży, kapelusznik jest zwierzęciem nocnym, co oznacza, że preferuje aktywność w nocy. Podczas dnia ukrywa się w norach lub szczelinach skalnych.
Kapeluszniki zamieszkują głównie lasy liściaste i mieszane, a ich dieta składa się głównie z owadów, poza tym spożywają również jagody oraz grzyby. Żywiąc się owadami, pełnią istotną rolę ekologiczną jako naturalny regulator populacji szkodników roślin. Zwierzęta te mają niski współczynnik rozmnażania oraz wysoką śmiertelność młodych osobników ze względu na wiele zagrożeń ze strony drapieżników oraz ruchu drogowego.
Kapeluszniki są objęte ochroną prawną przez polskie prawo łowieckie. Chronienie tego gatunku ma fundamentalne znaczenie dla zachowania równowagi ekologicznej w lasach liściastych i mieszanych. Podejmowane działania ochronne i edukacyjne mają na celu zwiększenie szans na przetrwanie tych małych ssaków oraz utrzymanie bioróżnorodności ekosystemów leśnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kapelusznik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kaczor
samiec dzikiej kaczki.
- kula
gwarowe, pocisk do broni myśliwskiej służący do polowania na grubą zwierzynę. Dawniej ołowiany, okrągły do broni odprzodowej; obecnie cylindryczny z płaszczem pełnym lub półpłaszczem (...)
- kuper
tylna część ciała ptaków.
- kwiatek
biała sierść na końcu ogona lisa
- krykucha
kaczka krzyżówka wyhodowana w niewoli, służąca do wabienia kaczorów podczas wiosennych godów. Wypuszczona na wodę w pobliżu stanowiska myśliwego przywabia kaczory.
- koźlę
młoda sarna do 1 roku życia, bez względu na płeć.
- kopnięcie
uderzenie kolby broni myśliwskiej w ramię podczas strzału
- kandelabrowa korona
zob. korona.
- kordelas
krótka biała broń myśliwska w kształcie długiego prostego noża. Służył do dobijania grubej zwierzyny. Rękojeści kordelasa najczęściej wykonane były z rogu, a okucia pochwy zdobione (...)
- kudłacz
gwarowa nazwa niedźwiedzia.