Definicja hasła: kapelusznik
- kapelusznik
staropolskie określenie bardzo starego odyńca.
Kapelusznik, zwany również jeżem wschodnim (Erinaceus roumanicus), to gatunek ssaka z rodziny jeżowatych. Zwierzę to występuje głównie w środkowej i wschodniej Europie, w tym również na obszarze Polski. Dorosły osobnik osiąga długość ciała do 20 cm oraz masę ciała do 0,5 kg. Jego charakterystycznym elementem jest stożkowaty pyszczek oraz pokryty kolcami grzbiet. Jak większość jeży, kapelusznik jest zwierzęciem nocnym, co oznacza, że preferuje aktywność w nocy. Podczas dnia ukrywa się w norach lub szczelinach skalnych.
Kapeluszniki zamieszkują głównie lasy liściaste i mieszane, a ich dieta składa się głównie z owadów, poza tym spożywają również jagody oraz grzyby. Żywiąc się owadami, pełnią istotną rolę ekologiczną jako naturalny regulator populacji szkodników roślin. Zwierzęta te mają niski współczynnik rozmnażania oraz wysoką śmiertelność młodych osobników ze względu na wiele zagrożeń ze strony drapieżników oraz ruchu drogowego.
Kapeluszniki są objęte ochroną prawną przez polskie prawo łowieckie. Chronienie tego gatunku ma fundamentalne znaczenie dla zachowania równowagi ekologicznej w lasach liściastych i mieszanych. Podejmowane działania ochronne i edukacyjne mają na celu zwiększenie szans na przetrwanie tych małych ssaków oraz utrzymanie bioróżnorodności ekosystemów leśnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kapelusznik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)
ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.
- kopać
o broni myśliwskiej, uderzającej myśliwego w ramię podczas strzału.
- kryza, kryza, rant
wystająca krawędź łuski naboju kulowego do broni łamanej, umożliwiająca wyciągnięcie łuski z komory nabojowej. Naboje z kryzą mają symbol R napisany po oznaczeniu kalibru i długości (...)
- klekotać
kołatać kołatkami podczas polowania z naganką.
- kreślić
o głuszcach, cietrzewiach i dropiach: chodzić podczas toków po ziemi lub śniegu, kreśląc rozpostartymi skrzydłami i ogonem charakterystyczne bruzdy.
- krektun
młody jednoroczny głuszec, nie biorący czynnego udziału w tokowisku.
- kapiszon, kapiszon, piston
dawna nazwa spłonki, którą stanowiła miedziana lub mosiężna miseczka nakryta kapturkiem i zawierająca rtęć piorunującą. Kapiszon nakładano na kominek zamka broni kapiszonowej. Od (...)
- kotlina, kotlina, kotowina
małe zagłębienie w ziemi, stanowiące w okresie bezśnieżnym legowisko zająca.
- kocić się
o samicach rysia, sarny, muflona, kozicy, zająca i królika: wydawać potomstwo na świat.
- komora nabojowa
część lufy, do której wkłada się nabój. Długość komory nabojowej jest wybita razem z kalibrem na zewnętrznej jej stronie (np. 12/70 oznacza, że komora nabojowa ma 70 mm dlugości). W (...)