Definicja hasła: kapelusznik
- kapelusznik
staropolskie określenie bardzo starego odyńca.
Kapelusznik, zwany również jeżem wschodnim (Erinaceus roumanicus), to gatunek ssaka z rodziny jeżowatych. Zwierzę to występuje głównie w środkowej i wschodniej Europie, w tym również na obszarze Polski. Dorosły osobnik osiąga długość ciała do 20 cm oraz masę ciała do 0,5 kg. Jego charakterystycznym elementem jest stożkowaty pyszczek oraz pokryty kolcami grzbiet. Jak większość jeży, kapelusznik jest zwierzęciem nocnym, co oznacza, że preferuje aktywność w nocy. Podczas dnia ukrywa się w norach lub szczelinach skalnych.
Kapeluszniki zamieszkują głównie lasy liściaste i mieszane, a ich dieta składa się głównie z owadów, poza tym spożywają również jagody oraz grzyby. Żywiąc się owadami, pełnią istotną rolę ekologiczną jako naturalny regulator populacji szkodników roślin. Zwierzęta te mają niski współczynnik rozmnażania oraz wysoką śmiertelność młodych osobników ze względu na wiele zagrożeń ze strony drapieżników oraz ruchu drogowego.
Kapeluszniki są objęte ochroną prawną przez polskie prawo łowieckie. Chronienie tego gatunku ma fundamentalne znaczenie dla zachowania równowagi ekologicznej w lasach liściastych i mieszanych. Podejmowane działania ochronne i edukacyjne mają na celu zwiększenie szans na przetrwanie tych małych ssaków oraz utrzymanie bioróżnorodności ekosystemów leśnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kapelusznik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kożuch
futro zająca lub muflona.
- kotlina, kotlina, kotowina
małe zagłębienie w ziemi, stanowiące w okresie bezśnieżnym legowisko zająca.
- koszyczek
plastykowy pojemnik, do którego wsypuje się śrut i wraz z nim wkłada do łuski. Koszyczek ma na celu zwiększenie skupienia.
- komora nabojowa
część lufy, do której wkłada się nabój. Długość komory nabojowej jest wybita razem z kalibrem na zewnętrznej jej stronie (np. 12/70 oznacza, że komora nabojowa ma 70 mm dlugości). W (...)
- kaczki właściwe, kaczki właściwe, pływające
kaczki o wydłużonym kształcie ciała, ogonie lekko zadartym, do końca którego sięgają skrzydła. Dobrze latają. Gniazda zakładają na lądzie, blisko wody. Żerują na lądzie i w (...)
- karawan
pojazd służący do przewozu ubitej zwierzyny w czasie polowania.
- karta stanowiskowa
kartka z kolejnymi numerami stanowisk w następujących po sobie miotach. Losowana na początku polowania zbiorowego ułatwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych.
- kłapać
o dziku: głośno ocierać szable o fajki.
- kosacz
stary cietrzew.
- kandelabrowa korona
zob. korona.