Definicja hasła: krakwa
- krakwa, krakwa (Anas strepera L.)
ptak z rzędu blaszkodziobych, należący do kaczek właściwych. Długość ciała 49-51 cm, rozpiętość skrzydeł 82-85 cm, ciężar ciała około 0,5 kg. Samiec w upierzeniu godowym jest brunatnoszary, głowa i szyja plamkowana, pokrywy skrzydłowe kasztanowobrunatne, lusterko biało-czarne, brzuch biały, dziób czarniawy. Samica brunatnoszara składa w naziemnym gnieździe w pobliżu wody 8-12 jaj, które wysiaduje przez 26 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Krakwa przylatuje w okresie kwiecień-maj, a odlatuje sierpień-październik. W Polsce jest to nielicznie lęgowy ptak łowny.
Krakwa (Anas strepera) – ptak z rzędu blaszkodziobych, należący do kaczek właściwych (Anatinae). Występuje na obszarze Europy, Azji i Afryki. Samiec ma brunatnoszare upierzenie, plamkowaną głowę i szyję, kasztanowobrunatne pokrywy skrzydeł, lusterko biało-czarne, biały brzuch oraz czarniawy dziób. Długość ciała wynosi 49-51 cm, a rozpiętość skrzydeł 82-85 cm. Ciężar ciała oscyluje w granicach 0,5 kg. Samica jest brunatnoszara.
Krakwa składa jaja w naziemnym gnieździe w pobliżu wody; zazwyczaj jest to 8-12 jaj, które wysiaduje przez 26 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Przylatuje do Polski w okresie kwiecień-maj i odlatuje sierpień-październik. Jest to nielicznie lęgowy ptak łowny w Polsce.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj krakwa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kuwiek
piszczałka do wabienia ptaków.
- kotka
samica rysia.
- kotłowy
dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.
- kokcydioza
niebezpieczna choroba kuropatw i bażantów, wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria. Zwalczanie polega na niszczeniu padłych ptaków i ostrej dezynfekcji ośrodków hodowlanych.
- koźlak
młode sarny do 1 roku życia
- klapanie
pierwsza zwrotka pieśni głuszca (zob. pieśń głuszca).
- krektun
młody jednoroczny głuszec, nie biorący czynnego udziału w tokowisku.
- kokcielić
o pardwach i cietrzewiach: wydawać głos.
- kapiszonówka, kapiszonówka, pistonówka
odprzodowa broń palna z zamkiem kapiszonowym, złożonym z kominka, czyli rurki doprowadzającej ogień do prochu znajdującego się w komorze lufy, i kurka sprężynowego z mechanizmem spustowym. (...)
- komora gniazdowa
rozszerzona część nory, przeznaczona do wychowu młodych.