Definicja hasła: konserwacja broni
- konserwacja broni
jedna z najważniejszych czynności gwarantująca długie i sprawne działanie broni. Po wyczyszczeniu broni, lufy pokrywamy smarem neutralizującym działanie mas powybuchowych. Smar ten zabezpiecza również przed korozją. Pozostałe części smaruje się zwykłą oliwą. Iglice w broni należy spuścić (napięte iglice powodują osłabienie sprężyn). Przed następnym użyciem broń należy koniecznie dokładnie wyczyścić.
Konserwacja broni to kompleksowy proces pielęgnacji i utrzymania broni palnej, mający na celu zapewnienie jej długotrwałego i sprawnego działania. Podstawowym elementem konserwacji broni jest dokładne oczyszczenie komory nabojowej, lufy oraz pozostałych części mechanicznych ze wszelkich zanieczyszczeń, takich jak resztki prochu czy osadki po wystrzale.
Następnym krokiem jest aplikacja odpowiedniego smaru neutralizującego działanie mas powybuchowych, który zapobiega korozji oraz utrzymanie iglic w dobrej kondycji. Pozostałe części broni, takie jak mechanizmy spustowe czy elementy zamka, należy smarować specjalną oliwą lub tłuszczem, które zapewnią odpowiednie funkcjonowanie i zabezpieczenie przed rdzą.
Nie bez znaczenia jest również kontrola stanu technicznego iglic oraz sprężyn, które wymagają regularnej konserwacji i ewentualnej wymiany w przypadku ich zużycia. Konserwacja broni należy do obowiązkowych czynności myśliwego bądź strzelca sportowego, ponieważ gwarantuje nie tylko sprawne działanie broni, ale przede wszystkim bezpieczeństwo podczas jej użytkowania.
Pamiętajmy również o konieczności dokładnego wyczyszczenia broni przed każdym kolejnym użyciem i przechowywania jej w odpowiednich warunkach, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych oraz zachować jej trwałość na wiele lat.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj konserwacja broni w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kotłowy
dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.
- korkociągi
parostki rogacza skręcone na ogół na skutek motylicy wątrobowej.
- kozica, kozica (Rupicapra rupicapra L.)
ssak z rodziny krętorogich, żyjący w strefie alpejskiej. W Polsce występują nielicznie wyłącznie w Tatrach i znajdują się pod całkowitą ochroną.
- koza, koza, siuta
samica sarny.
- komora
klatka piersiowa zwierzyny grubej. Strzał na komorę jest najpewniejszy.
- kołnierz
długie kędzierzawe piórka wokół szyi, wyrastające kogutom batalionów w okresie godowym. Cechuje je ogromna zmienność barwy i rysunku.
- kynologia myśliwska
nauka o psach myśliwskich. Zajmuje się biologią, rozwojem, pochodzeniem, hodowlą, układaniem i użytkowaniem psa myśliwskiego.
- kozioł, rogacz
samiec samy.
- kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)
ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.
- kwiat
ogon łosia, jelenia, daniela i jamy.