Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: konserwacja broni

konserwacja broni

jedna z najważniejszych czynności gwarantująca długie i sprawne działanie broni. Po wyczyszczeniu broni, lufy pokrywamy smarem neutralizującym działanie mas powybuchowych. Smar ten zabezpiecza również przed korozją. Pozostałe części smaruje się zwykłą oliwą. Iglice w broni należy spuścić (napięte iglice powodują osłabienie sprężyn). Przed następnym użyciem broń należy koniecznie dokładnie wyczyścić.

Konserwacja broni to kompleksowy proces pielęgnacji i utrzymania broni palnej, mający na celu zapewnienie jej długotrwałego i sprawnego działania. Podstawowym elementem konserwacji broni jest dokładne oczyszczenie komory nabojowej, lufy oraz pozostałych części mechanicznych ze wszelkich zanieczyszczeń, takich jak resztki prochu czy osadki po wystrzale.

Następnym krokiem jest aplikacja odpowiedniego smaru neutralizującego działanie mas powybuchowych, który zapobiega korozji oraz utrzymanie iglic w dobrej kondycji. Pozostałe części broni, takie jak mechanizmy spustowe czy elementy zamka, należy smarować specjalną oliwą lub tłuszczem, które zapewnią odpowiednie funkcjonowanie i zabezpieczenie przed rdzą.

Nie bez znaczenia jest również kontrola stanu technicznego iglic oraz sprężyn, które wymagają regularnej konserwacji i ewentualnej wymiany w przypadku ich zużycia. Konserwacja broni należy do obowiązkowych czynności myśliwego bądź strzelca sportowego, ponieważ gwarantuje nie tylko sprawne działanie broni, ale przede wszystkim bezpieczeństwo podczas jej użytkowania.

Pamiętajmy również o konieczności dokładnego wyczyszczenia broni przed każdym kolejnym użyciem i przechowywania jej w odpowiednich warunkach, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych oraz zachować jej trwałość na wiele lat.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj konserwacja broni w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kuwiek

piszczałka do wabienia ptaków.

kuna leśna, tumak, kuna leśna, tumak (Martes martes L.)

gatunek z rodziny łasicowalych. Długość ciała 38-58 cm, ciężar 1-2 kg. Ubarwienie brunatnożółte, na spodzie szyi pomarańczowokremowa plama. Zamieszkuje lasy całej Polski. Porusza się (...)

kura

samica niektórych ptaków (w tym wszystkich kuraków).

kokcydioza

niebezpieczna choroba kuropatw i bażantów, wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria. Zwalczanie polega na niszczeniu padłych ptaków i ostrej dezynfekcji ośrodków hodowlanych.

kądziel

obfite, długie owłosienie na karku, szyi i garbie żubra.

klatka szczeblasta

pomieszczenie wykonane z prętów drewnianych i umieszczone na polu, służące do trzymania ptaków myśliwskich.

kantak

pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego.

kapiszon, kapiszon, piston

dawna nazwa spłonki, którą stanowiła miedziana lub mosiężna miseczka nakryta kapturkiem i zawierająca rtęć piorunującą. Kapiszon nakładano na kominek zamka broni kapiszonowej. Od (...)

karnal

inaczej kaptur.

koza, koza, siuta

samica sarny.