Definicja hasła: kordelas
- kordelas
krótka biała broń myśliwska w kształcie długiego prostego noża. Służył do dobijania grubej zwierzyny. Rękojeści kordelasa najczęściej wykonane były z rogu, a okucia pochwy zdobione ornamentacją o tematyce myśliwskiej. Kordelasy weszły do użytku w XVIII wieku i przetrwały do XX w.
Kordelas to biała broń myśliwska, charakteryzująca się długim, prostym ostrzem wykonanym z wysokiej jakości stali. Rękojeść kordelasa wykonana jest zazwyczaj z rogu lub innego tworzywa, często ozdobiona ornamentacją nawiązującą do motywów myśliwskich. Służy on do dobijania grubej zwierzyny, takiej jak dziki czy jelenie. Kordelas pojawił się w XVIII wieku i był popularnym narzędziem myśliwskim aż do XX wieku.
Kordelasy stanowią symbol tradycyjnego myślistwa i są uznawane za cenne przedmioty kolekcjonerskie, które obecnie często wystawiane są na pokazach broni myśliwskiej. W przeszłości były one zdobionymi okuciami pochwy w oryginalnych wykonaniach XIX-wiecznych kordelasów, które dodatkowo wzbogacano elementami jak: naturalne kości, korale i kamienie szlachetne.
Jako broń myśliwska kordelas miał również znaczenie symboliczne, będąc symbolem siły i odwagi myśliwego. Z tego względu był on ceniony nie tylko jako skuteczne narzędzie, lecz także jako reprezentacja wartości charakterystycznych dla łowieckiego sposobu życia. Dziś kordelasy wciąż budzą zainteresowanie ze względu na swoją historyczną wartość oraz walory rzemieślnicze.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kordelas w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- klangor
jednostajny głos żurawi.
- kłapać
o dziku: głośno ocierać szable o fajki.
- kszyk, bekas kszyk, baranek, kszyk, bekas kszyk, baranek (Capella gallinago L.)
ptak z rodziny brodźców. Jest nieco większy od szpaka, posiada długi dziób, skrajne sterówki rudoszare, brunatno pręgowane, brzuch biały. Po zerwaniu się z ziemi wydaje głos. Podczas lotu (...)
- kolba
końcowa, szersza część łoża broni myśliwskiej (zob. broń myśliwska).
- knieja
duży obszar lasu bogaty w zwierzynę.
- kniazić
o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.
- kokcielić
o pardwach i cietrzewiach: wydawać głos.
- kandelabrowa korona
zob. korona.
- krektun
młody jednoroczny głuszec, nie biorący czynnego udziału w tokowisku.
- korkowanie, korkowanie, dźwięk główny, glokanie, klaskanie
trzecia zwrotka pieśni głuszca.