Definicja hasła: komora
- komora
klatka piersiowa zwierzyny grubej. Strzał na komorę jest najpewniejszy.
Komora to klatka piersiowa zwierzyny grubej, która mieści się pomiędzy szyją a brzuchem. Stanowi ona ważną część ciała dla łowców, gdyż to właśnie w tym miejscu znajdują się serce i płuca zwierzęcia. Podczas polowania strzał w komorę jest uważany za najbardziej pewny i skuteczny sposób odłowienia zwierzęcia, ponieważ ma największe szanse na trafienie w kluczowe organy. Jednak komora stanowi także wyzwanie dla łowców ze względu na jej niewielkie rozmiary oraz fakt, że często jest ukryta pod grubymi warstwami mięsa i tłuszczu. Precyzja oraz odpowiednie przygotowanie do strzału są zatem kluczowe dla trafienia w komorę. Trafienie w to miejsce gwarantuje szybką i bezbolesną śmierć zwierzęcia, co czyni strzał na komorę najpewniejszym z wszystkich możliwych opcji podczas polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj komora w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- koronny byk
jeleń byk noszący wieniec z koronami.
- koło łowieckie
podstawowa komórka organizacyjna PZŁ. Zrzesza myśliwych członków PZŁ i dzierżawi obwód łowiecki, na którym prowadzi gospodarkę łowiecką. Koło łowieckie liczy przeważnie od 15 do 30 (...)
- kądziel
obfite, długie owłosienie na karku, szyi i garbie żubra.
- kusza myśliwska
ręczna broń miotająca, strzeląjąca bełtami. Składa się z masywnego łuku wykonanego zazwyczaj z rogu lub stali, rzadziej z drewna, przymocowanego poprzecznie do łoża z kolbą, (...)
- kuraki, grzebiące, kuraki, grzebiące (Galliformes)
rząd ptaków obejmujący ok. 240 gatunków, przeważnie leśnych. W Polsce ze zwierząt łownych do kuraków należą: z rodziny głuszców - głuszec, cietrzew, jarząbek oraz z rodziny (...)
- kopno
legowisko zająca w śniegu.
- kopyra
gwarowa nazwa zająca.
- kotłowy
dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.
- kszyk, bekas kszyk, baranek, kszyk, bekas kszyk, baranek (Capella gallinago L.)
ptak z rodziny brodźców. Jest nieco większy od szpaka, posiada długi dziób, skrajne sterówki rudoszare, brunatno pręgowane, brzuch biały. Po zerwaniu się z ziemi wydaje głos. Podczas lotu (...)
- kiść
1) pęk białych włosów na końcu ogona borsuka,
2) zakończenie ogona żubra.