Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: mener

mener

przewodnik psa myśliwskiego.

Mener to osoba odpowiedzialna za prowadzenie psa myśliwskiego podczas polowania. Jest to kluczowa rola w łowiectwie, ponieważ mener musi wykorzystać zdolności i umiejętności swojego psa w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników. Wiedza menera o różnych technikach łowieckich oraz umiejętność oceny psa są niezmiernie istotne. Mener powinien być w stanie określić, czy pies jest gotowy do polowania i czy posiada odpowiednie umiejętności do danego rodzaju polowania.

Mener ma również za zadanie przygotować psa do polowania, jak również uczyć go nowych umiejętności. Dodatkowo, mener musi radzić sobie z problemami behawioralnymi psa oraz reagować na trudne lub niebezpieczne sytuacje podczas polowania. Dlatego też ważne jest, aby miał on duże doświadczenie i umiejętności analityczne oraz reakcji na zmieniające się warunki i sytuacje podczas polowania.

Wartościowe cechy menera to także szybkość oceny sytuacji oraz podejmowanie trafnych decyzji co do dalszego postępowania. Determinacja i silna motywacja są niezbędne dla efektywnego prowadzenia psa myśliwskiego. Dbanie o kondycję i sprawność psa jest również częścią obowiązków menera, którego praca jest kluczowa dla efektywnego przebiegu polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj mener w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

myślistwo

element składowy łowiectwa, obejmujący całokształt zagadnień związanych z wykonywaniem polowania.

melanizm

brunatne, aż do czarnego, zabarwienie ciała danego osobnika, spowodowane nadmiernym wytwarzaniem i odkładaniem się ciemnych pigmentów (melaniny), czego brak u innych osobników tego samego (...)

miot

1) zakład, część lasu, pole, staw, z którego naganka pędzi zwierzynę podczas zbiorowego polowania w kierunku myśliwych;
2) młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży.

mener

przewodnik psa myśliwskiego.

marmurek

białe płatny na sterówkach ogona głuszca.

multiplet

kilka kolejnych celnych strzałów oddanych bezpośrednio po sobie do kilku celów przez jednego myśliwego.

myłkus

samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym na skutek choroby. Poroże myłkusa przyjmuje rozmaite formy: korkociągów, baranich rogów itp.

majak

czółno zamaskowane trzciną lub gałęziami, służące do polowań na ptactwo wodne.

muszla

muszla trytona używana jako doskonały wabik na jelenie. Pozwala najlepiej naśladować głos ryczącego byka.

metryka broni

dowód, stwierdzający wynik strzelań kontrolnych.