Definicja hasła: mykita
- mykita
lis
Mykita (Vulpes vulpes silacea) to podgatunek lisa rudego, zamieszkujący tereny Eurazji, głównie Azję Środkową. Jest to mały ssak drapieżny o długości ciała od 30 do 50 cm i wadze od 1,5 do 3 kg. Charakteryzuje się szarym futrem z białymi plamami na piersi i brzuchu. Oczy mykity są duże i ciemne, a uszy małe i stojące.
Mykita jest zwierzęciem głównie nocnym, ale może również być aktywna w ciągu dnia. Jej dieta składa się głównie z owadów, ptaków, małych ssaków oraz jaj. Może również spożywać rośliny, takie jak grzyby i jagody.
Jest to zwierzę terytorialne, które może wykazywać agresję wobec innych lisów próbujących wejść na jego teren. Zazwyczaj mykita prowadzi samotny tryb życia, chociaż może tworzyć pary lub małe grupy rodzinne. Samica rodzi od 2 do 6 młodych raz w roku, a młode stają się niezależne po około 8 tygodniach.
Mykita cieszy się ochroną w niektórych krajach Europy i Azji ze względu na swoje miejsce w ekosystemie oraz atrakcyjność dla myśliwych ze względu na piękne futro.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj mykita w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę M
- morda
pysk drapieżników czworonożnych, np. wilka, rysia, lisa.
- mucha jelenia
inaczej strzyżak jeleni (obecność muchy jelenia, często siadającej na twarzy lub karku myśliwego, świadczy o będącym w pobliżu (...)
- montaż
uchwyt mocujący lunetę na broni myśliwskiej.
- medalowy
(np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem.
- myłkus
samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym na skutek choroby. Poroże myłkusa przyjmuje rozmaite formy: korkociągów, baranich rogów itp.
- merkel
broń myśliwska; najbardziej znane i cenione są radlufki i trójlufki produkowane przez niemiecki Kombinat im. Ernesta Thalmanna w Suhl.
- matecznik
bezpieczna ostoja zwierzyny w kniei.
- mikot
wabik używany do wabienia kozłów.