Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: mikita

mikita

lis.

Mikita, zwana potocznie lisem, to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych o charakterystycznej sierści w odcieniach brązu lub czerni, z białymi plamami na grzbiecie. Posiada długie uszy oraz mocne i ostre pazury, które ułatwiają mu polowanie. Aktywność mikity przypada głównie na noc, jednakże może być także obserwowany w ciągu dnia. Jego dieta składa się głównie z małych ssaków, ptaków, a także owoców i warzyw, dostępnych w danym regionie.

Lis europejski prowadzi samotny tryb życia lub tworzy grupy rodzinne złożone z samca, samicy oraz młodych osobników. Samce są terytorialne i bronią swojego obszaru przed innymi lisami, podczas gdy samice mogą okazywać większą tolerancję wobec konkurentów płciowych. Okres godowy mikity trwa od stycznia do marca, a samica rodzi młode od maja do lipca. Mikita wykazuje adaptacje zarówno do życia w środowisku naturalnym, jak i miejskim, zamieszkując lasy, parki oraz ogrody.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj mikita w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

miot

1) zakład, część lasu, pole, staw, z którego naganka pędzi zwierzynę podczas zbiorowego polowania w kierunku myśliwych;
2) młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży.

mikita

lis.

mięsiarz

pogardliwe określenie myśliwego, dążącego za wszelką cenę do zdobycia dziczyzny.

Mauser

sztucer repetier konstrukcji niemieckiego rusznikarza

melanizm

brunatne, aż do czarnego, zabarwienie ciała danego osobnika, spowodowane nadmiernym wytwarzaniem i odkładaniem się ciemnych pigmentów (melaniny), czego brak u innych osobników tego samego (...)

myszka

młody piżmak.

makieta

myśliwska tarcza przedstawiająca zwierza w naturalnej wielkości (zob. tarcza).

medalowy

(np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem.

marcowanie

okres godowy rysi i żbików.

medalion

spreparowana głowa ptaka na tle rozpostartego ogona, najczęściej głuszca i cietrzewia.