Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: multiplet

multiplet

kilka kolejnych celnych strzałów oddanych bezpośrednio po sobie do kilku celów przez jednego myśliwego.

Multiplet to technika strzelania, polegająca na oddaniu kilku kolejnych celnych strzałów do różnych celów przez jednego myśliwego. Jest to specyficzny sposób reagowania na sytuację, gdy pojawi się kilka zwierząt w jednym miejscu, wymagający szybkiego i precyzyjnego działania ze strony myśliwego. Aby skutecznie wykonać multiplet, niezbędna jest duża wprawa, umiejętności oraz odpowiednie wyposażenie. Myśliwy musi być przygotowany zarówno sprzętowo, jak i mentalnie, aby z powodzeniem zastosować tę technikę.

W przypadku multipletu myśliwy powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt optyczny, takie jak lornetka czy luneta, co pozwoli mu dokładnie ocenić pojawiające się cele oraz wymierzyć właściwie broń. Istotne jest również posiadanie broni umożliwiającej szybkie i precyzyjne oddanie kilku kolejnych strzałów. Praktykowanie multipletu wymaga więc intensywnego treningu oraz stałego doskonalenia umiejętności strzeleckich przez myśliwego.

Wykonując technikę multipletu, myśliwy musi zachować pełną kontrolę nad swoimi działaniami oraz być świadomym konieczności zapewnienia bezpieczeństwa pozostałych osób obecnych w terenie łowieckim oraz ochrony środowiska naturalnego. Zdolność do szybkiego i precyzyjnego reagowania oraz utrzymania spokoju w trudnych sytuacjach jest kluczowa dla skutecznego stosowania tej techniki podczas polowania.

Tak więc multiplet to zaawansowana technika strzelania, która wymaga od myśliwego nie tylko precyzji i umiejętności operowania bronią, ale również zdolności szybkiego podejmowania decyzji oraz panowania nad sobą w dynamicznie zmieniających się warunkach polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj multiplet w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

metryka broni

dowód, stwierdzający wynik strzelań kontrolnych.

miecz myśliwski

biała broń myśliwska. Pojawił się na zachodzie Europy u schyłku XV wieku. Charakteryzował się długą, bardzo wąską obosieczną głownią o sztychu często rozszerzonym w kształcie (...)

markaczka, markaczka (Melanitta nigra L.)

ptak łowczy z rodziny kaczek należący do grążyc; w Polsce można go spotkać wyjątkowo na przelotach.

mikot

wabik używany do wabienia kozłów.

marmurek

białe płatny na sterówkach ogona głuszca.

marcowanie

okres godowy rysi i żbików.

mnich

jeleń byk o porożu w kształcie niskich guzów.

medalowy

(np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem.

medalion

spreparowana głowa ptaka na tle rozpostartego ogona, najczęściej głuszca i cietrzewia.

muflon, muflon (Ovis musimon Pallas)

jedyny w Europie dziko żyjący gatunek owcy. Do Polski został sprowadzony w 1902 r., obecnie występuje nielicznie w Sudetach. Długość ciała ok. 100 cm, wysokość barkowa 60-74 cm, dł. (...)