Definicja hasła: markaczka
- markaczka, markaczka (Melanitta nigra L.)
ptak łowczy z rodziny kaczek należący do grążyc; w Polsce można go spotkać wyjątkowo na przelotach.
Markaczka (Mergus serrator) – ptak łowczy z rodziny kaczek, należący do podrodziny Bucephalinae. Jest to średniej wielkości ptak wodny o charakterystycznym białym upierzeniu widocznym na skrzydłach i ogonie, czarnej głowie oraz białej szyi. Markaczka osiąga długość ciała od 40 do 45 cm oraz masę od 500 do 600 g. Jej wydłużone, wąskie skrzydła oraz szeroki ogon stanowią przystosowania do polowania w wodzie.
W Polsce markaczki występują głównie jako ptaki przelotne, jednakże ich gniazda mogą być spotykane na terenach Szwecji, Finlandii oraz krajów bałtyckich. Ptaki te zamieszkują głównie obszary Europi Zachodniej i Południowej oraz Azji Mniejszej. Preferują naturalne środowiska zbiorników wodnych, gdzie polują na ryby, owady i małe ssaki.
Markaczki są monogamiczne i budują swoje gniazda w pobliżu wody. Samica składa od 4 do 8 jaj, a oboje rodziców opiekuje się młodymi aż do ich odlotu. Ich obecność w ekosystemach wpływa na regulację populacji innych gatunków zwierząt przez aktywność łowiecką.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj markaczka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę M
- miecz myśliwski
biała broń myśliwska. Pojawił się na zachodzie Europy u schyłku XV wieku. Charakteryzował się długą, bardzo wąską obosieczną głownią o sztychu często rozszerzonym w kształcie (...)
- marmurek
białe płatny na sterówkach ogona głuszca.
- mener
przewodnik psa myśliwskiego.
- mundur myśliwski
uroczysty, wyjściowy ubiór myśliwski, którego wzorzec został zatwierdzony przez Naczelną Radę Łowiecką. Składa się z ciemnozielonych spodni i marynarki, na której naszyte są (...)
- Mauser
sztucer repetier konstrukcji niemieckiego rusznikarza
- muflon, muflon (Ovis musimon Pallas)
jedyny w Europie dziko żyjący gatunek owcy. Do Polski został sprowadzony w 1902 r., obecnie występuje nielicznie w Sudetach. Długość ciała ok. 100 cm, wysokość barkowa 60-74 cm, dł. (...)
- miot
1) zakład, część lasu, pole, staw, z którego naganka pędzi zwierzynę podczas zbiorowego polowania w kierunku myśliwych;
2) młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży.
- murzyn
miody kogut cietrzew.
- majak
czółno zamaskowane trzciną lub gałęziami, służące do polowań na ptactwo wodne.