Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: markaczka

markaczka, markaczka (Melanitta nigra L.)

ptak łowczy z rodziny kaczek należący do grążyc; w Polsce można go spotkać wyjątkowo na przelotach.

Markaczka (Mergus serrator) – ptak łowczy z rodziny kaczek, należący do podrodziny Bucephalinae. Jest to średniej wielkości ptak wodny o charakterystycznym białym upierzeniu widocznym na skrzydłach i ogonie, czarnej głowie oraz białej szyi. Markaczka osiąga długość ciała od 40 do 45 cm oraz masę od 500 do 600 g. Jej wydłużone, wąskie skrzydła oraz szeroki ogon stanowią przystosowania do polowania w wodzie.

W Polsce markaczki występują głównie jako ptaki przelotne, jednakże ich gniazda mogą być spotykane na terenach Szwecji, Finlandii oraz krajów bałtyckich. Ptaki te zamieszkują głównie obszary Europi Zachodniej i Południowej oraz Azji Mniejszej. Preferują naturalne środowiska zbiorników wodnych, gdzie polują na ryby, owady i małe ssaki.

Markaczki są monogamiczne i budują swoje gniazda w pobliżu wody. Samica składa od 4 do 8 jaj, a oboje rodziców opiekuje się młodymi aż do ich odlotu. Ich obecność w ekosystemach wpływa na regulację populacji innych gatunków zwierząt przez aktywność łowiecką.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj markaczka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

muru poroża

próchnica poroża.

matecznik

bezpieczna ostoja zwierzyny w kniei.

miękki na strzał

o zwierzynie mało odpornej na strzał.

murzyn

miody kogut cietrzew.

maniaki

zob. bałwan.

metryka broni

dowód, stwierdzający wynik strzelań kontrolnych.

medalowy

(np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem.

morda

pysk drapieżników czworonożnych, np. wilka, rysia, lisa.

miot

1) zakład, część lasu, pole, staw, z którego naganka pędzi zwierzynę podczas zbiorowego polowania w kierunku myśliwych;
2) młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży.

mener

przewodnik psa myśliwskiego.