Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: markaczka

markaczka, markaczka (Melanitta nigra L.)

ptak łowczy z rodziny kaczek należący do grążyc; w Polsce można go spotkać wyjątkowo na przelotach.

Markaczka (Mergus serrator) – ptak łowczy z rodziny kaczek, należący do podrodziny Bucephalinae. Jest to średniej wielkości ptak wodny o charakterystycznym białym upierzeniu widocznym na skrzydłach i ogonie, czarnej głowie oraz białej szyi. Markaczka osiąga długość ciała od 40 do 45 cm oraz masę od 500 do 600 g. Jej wydłużone, wąskie skrzydła oraz szeroki ogon stanowią przystosowania do polowania w wodzie.

W Polsce markaczki występują głównie jako ptaki przelotne, jednakże ich gniazda mogą być spotykane na terenach Szwecji, Finlandii oraz krajów bałtyckich. Ptaki te zamieszkują głównie obszary Europi Zachodniej i Południowej oraz Azji Mniejszej. Preferują naturalne środowiska zbiorników wodnych, gdzie polują na ryby, owady i małe ssaki.

Markaczki są monogamiczne i budują swoje gniazda w pobliżu wody. Samica składa od 4 do 8 jaj, a oboje rodziców opiekuje się młodymi aż do ich odlotu. Ich obecność w ekosystemach wpływa na regulację populacji innych gatunków zwierząt przez aktywność łowiecką.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj markaczka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

michałek

dubelt z drugiego lęgu, przelatujący nielicznie przez Polskę we wrześniu i październiku z północnych lęgowisk ku południowi.

mikita

lis.

matecznik

bezpieczna ostoja zwierzyny w kniei.

marcowanie

okres godowy rysi i żbików.

miecz myśliwski

biała broń myśliwska. Pojawił się na zachodzie Europy u schyłku XV wieku. Charakteryzował się długą, bardzo wąską obosieczną głownią o sztychu często rozszerzonym w kształcie (...)

miauczenie

głos wydawany przez żbiki.

myszołowy, myszołowy (Buteo)

ptaki drapieżne z rodziny jastrzębiowatych. W Polsce występują trzy gatunki: zwyczajny gniazdujący i zalatujący), włochaty i kurhanik.

mucha jelenia

inaczej strzyżak jeleni (obecność muchy jelenia, często siadającej na twarzy lub karku myśliwego, świadczy o będącym w pobliżu (...)

muszka

część składowa przyrządów celowniczych, umieszczona na końcu lufy.

myślistwo

element składowy łowiectwa, obejmujący całokształt zagadnień związanych z wykonywaniem polowania.