Definicja hasła: odwiatr
- odwiatr
specyficzna woń, którą wydziela strzelona zwierzyna. Pozostaje przez pewien czas na tropie zwierzyny, co umożliwia psu myśliwskiemu odnalezienie jej.
Odwiatr – zjawisko występujące w łowiectwie, polegające na uwalnianiu się specyficznego zapachu po strzeleniu zwierzyny. Składa się z różnych składników, w tym feromonów wydzielanych przez zwierzynę w stresujących sytuacjach. Te substancje chemiczne pozostają na miejscu przez pewien czas i mogą być wykryte przez psy myśliwskie na dużych odległościach. Odwiatr może zawierać również inne produkty uboczne procesu trawiennego zwierzęcia, takie jak amoniak, które również mogą być wykorzystane przez psy myśliwskie do odnalezienia zwierzyny.
Odwiatr jest istotnym elementem w pracy psów myśliwskich, umożliwiając im odnalezienie strzelonej zwierzyny poprzez wykrycie charakterystycznego zapachu pozostawionego na tropie. Skuteczność poszukiwań psów zależy często od ich zdolności do wykrycia i śledzenia odwiatria na danym terenie łowieckim. Dodatkowo, odwiatr może zawierać unikalne informacje o stanie zdrowia czy stresem zwierzęcia, co może być istotne zarówno dla naukowych badań nad zachowaniem zwierząt, jak i dla praktycznego zastosowania przy polowaniach. Dlatego też znajomość i umiejętność interpretacji odwiatria stanowi ważny element w szkoleniu myśliwskich psów.
W praktyce łowieckiej odwiatr jest wykorzystywany do wspomagania polowań poprzez ułatwianie lokalizacji upolowanej zwierzyny. Ponadto coraz powszechniej wykorzystywany jest także do celów naukowych w badaniach nad zachowaniem oraz komunikacją międzygatunkową u dzikich zwierząt. Dzięki możliwości detekcji specyficznego zapachu stosunkowo daleko po oddaniu strzału, odwiatr wpływa nie tylko na praktykę myślistwa, ale i badania naukowe dotyczące dzikich populacji zwierząt.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odwiatr w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- obsada łowiska
pogłowie zwierzyny stanowiącej przedmiot gospodarki hodowlanej w łowisku.
- oganiać
o jeleniu byku: obiegać chmarę w czasie rykowiska; zapobiega to oddalaniu się łań.
- otropić
ustalić za pomocą tropów miejsce zalegania zwierzyny.
- obrączkowanie
znakowanie ptaków do celów naukowych przez zakładanie im na nodze obrączki z adresem stacji, która dokonała obrączkowania. W przypadku strzelania ptaka z obrączką należy wysłać ją na (...)
- ostoja
teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.
- opierak
środkowa odnoga (trzecia licząc od róży) wieńca jelenia.
- odznaczenia łowieckie
nadawane myśliwym: 1) medale: brązowy, srebrny i złoty;
2) najwyższe odznaczenie łowieckie „Złom";
3) Medal za Zasługi dla Łowiectwa (nadawany niemyśliwym).
- omyk
ogon zająca.
- osadzanie zwierzyny
zatrzymywanie w miejscu zwierzyny przez psa do czasu przyjścia myśliwego.
- opolować
odbyć polowanie na części terenu.