Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: odwiatr

odwiatr

specyficzna woń, którą wydziela strzelona zwierzyna. Pozostaje przez pewien czas na tropie zwierzyny, co umożliwia psu myśliwskiemu odnalezienie jej.

Odwiatr – zjawisko występujące w łowiectwie, polegające na uwalnianiu się specyficznego zapachu po strzeleniu zwierzyny. Składa się z różnych składników, w tym feromonów wydzielanych przez zwierzynę w stresujących sytuacjach. Te substancje chemiczne pozostają na miejscu przez pewien czas i mogą być wykryte przez psy myśliwskie na dużych odległościach. Odwiatr może zawierać również inne produkty uboczne procesu trawiennego zwierzęcia, takie jak amoniak, które również mogą być wykorzystane przez psy myśliwskie do odnalezienia zwierzyny.

Odwiatr jest istotnym elementem w pracy psów myśliwskich, umożliwiając im odnalezienie strzelonej zwierzyny poprzez wykrycie charakterystycznego zapachu pozostawionego na tropie. Skuteczność poszukiwań psów zależy często od ich zdolności do wykrycia i śledzenia odwiatria na danym terenie łowieckim. Dodatkowo, odwiatr może zawierać unikalne informacje o stanie zdrowia czy stresem zwierzęcia, co może być istotne zarówno dla naukowych badań nad zachowaniem zwierząt, jak i dla praktycznego zastosowania przy polowaniach. Dlatego też znajomość i umiejętność interpretacji odwiatria stanowi ważny element w szkoleniu myśliwskich psów.

W praktyce łowieckiej odwiatr jest wykorzystywany do wspomagania polowań poprzez ułatwianie lokalizacji upolowanej zwierzyny. Ponadto coraz powszechniej wykorzystywany jest także do celów naukowych w badaniach nad zachowaniem oraz komunikacją międzygatunkową u dzikich zwierząt. Dzięki możliwości detekcji specyficznego zapachu stosunkowo daleko po oddaniu strzału, odwiatr wpływa nie tylko na praktykę myślistwa, ale i badania naukowe dotyczące dzikich populacji zwierząt.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odwiatr w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

ostrolotka

jedna z lotek w skrzydle cietrzewia i słonki; stanowi trofeum z tych ptaków. Ostrolotka słonki, zwana piórkiem malarskim, służyła malarzom (ze względu na ostre zakończenie) do robienia (...)

owca

samica muflona.

ogorzałka, ogorzałka (Aythya marila L.)

ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do grążyc. W Polsce nielicznie, chociaż regularnie, pojawia się na przelotach.

odłowy

łowienie żywej zwierzyny za pomocą sieci, łowni itp. Wykonuje się je w celach naukowych lub przesiedlenia zwierzyny na inny teren.

otok

długi rzemień służący do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka.

oszczenić się

o suce psa, liszce i wilczycy: urodzić młode.

ogar polski

pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść (...)

odprawa

nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.

odyniec

stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).

obsada łowiska

pogłowie zwierzyny stanowiącej przedmiot gospodarki hodowlanej w łowisku.