Definicja hasła: obława
- obława
w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.
Obława to termin związany z dawnymi polskimi obyczajami łowieckimi, oznaczający dużą liczbę naganiaczy podczas polowań. Współcześnie termin ten kojarzy się głównie z historycznymi praktykami łowieckimi, jednak nadal używany jest w kontekście tradycyjnych polskich łowisk. Obława była organizowana w celu zwiększenia efektywności polowania poprzez możliwość skutecznego obejścia większego obszaru lasu lub pola.
Ponadto, obława stanowiła nie tylko formę rozrywki, ale również ważny element integracji społeczności szlacheckiej i podtrzymywania tradycji rycerskiej. Jednocześnie, uczestnictwo w obławie stanowiło okazję do wykazania się umiejętnościami polowania oraz sprawnością fizyczną przez szlacheckich uczestników.
Współcześnie obława jest w dużej mierze zapomnianym zwyczajem, jednak pozostaje istotnym elementem kulturowym i historycznym, ściśle związanym z tradycją polskiego myślistwa i dziedzictwem łowieckim. Termin ten niesie ze sobą bogatą historię oraz wartościowe informacje dotyczące dawnej kultury i obyczajów polskiej szlachty.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj obława w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- osmużać
ściągać skórę z zająca lub królika.
- oddać, oddać (strzał)
strzelić.
- obierz myśliwska
staropolskie określenie całości sprzętu myśliwskiego.
- ostroga
1) wyrostek znajdujący się z tyłu odnóży kuraków;
2) pierwszy sęk łopaty daniela.
- odyniec
stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).
- osacznik
staropolska nazwa naganiacza.
- obcierka, obcierka, ocierka
strzał raniący zwierza tylko powierzchownie.
- okresy polowań
terminy, w których, na podstawie rozporządzenia ministra leśnictwa i przemysłu drzewnego, wolno polować na zwierzęta łowne.