Definicja hasła: obława
- obława
w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.
Obława to termin związany z dawnymi polskimi obyczajami łowieckimi, oznaczający dużą liczbę naganiaczy podczas polowań. Współcześnie termin ten kojarzy się głównie z historycznymi praktykami łowieckimi, jednak nadal używany jest w kontekście tradycyjnych polskich łowisk. Obława była organizowana w celu zwiększenia efektywności polowania poprzez możliwość skutecznego obejścia większego obszaru lasu lub pola.
Ponadto, obława stanowiła nie tylko formę rozrywki, ale również ważny element integracji społeczności szlacheckiej i podtrzymywania tradycji rycerskiej. Jednocześnie, uczestnictwo w obławie stanowiło okazję do wykazania się umiejętnościami polowania oraz sprawnością fizyczną przez szlacheckich uczestników.
Współcześnie obława jest w dużej mierze zapomnianym zwyczajem, jednak pozostaje istotnym elementem kulturowym i historycznym, ściśle związanym z tradycją polskiego myślistwa i dziedzictwem łowieckim. Termin ten niesie ze sobą bogatą historię oraz wartościowe informacje dotyczące dawnej kultury i obyczajów polskiej szlachty.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj obława w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.
- oręż
trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia).
- odkapturzyć
zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego.
- obławnik
uczestnik obławy.
- osadzanie zwierzyny
zatrzymywanie w miejscu zwierzyny przez psa do czasu przyjścia myśliwego.
- opolować
odbyć polowanie na części terenu.
- oblany
o ptakach, głównie o słonce, dubelcie i kszyku: tłusty.
- odświeżyć krew
zabieg hodowlany polegający na wpuszczeniu do łowiska osobników obcych, sprowadzonych z innych terenów bytującego w nim gatunku, w celu polepszenia formy zwierzyny miejscowej.
- owca
samica muflona.
- oślada
trop kuny na śniegu.