Definicja hasła: obława
- obława
w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.
Obława to termin związany z dawnymi polskimi obyczajami łowieckimi, oznaczający dużą liczbę naganiaczy podczas polowań. Współcześnie termin ten kojarzy się głównie z historycznymi praktykami łowieckimi, jednak nadal używany jest w kontekście tradycyjnych polskich łowisk. Obława była organizowana w celu zwiększenia efektywności polowania poprzez możliwość skutecznego obejścia większego obszaru lasu lub pola.
Ponadto, obława stanowiła nie tylko formę rozrywki, ale również ważny element integracji społeczności szlacheckiej i podtrzymywania tradycji rycerskiej. Jednocześnie, uczestnictwo w obławie stanowiło okazję do wykazania się umiejętnościami polowania oraz sprawnością fizyczną przez szlacheckich uczestników.
Współcześnie obława jest w dużej mierze zapomnianym zwyczajem, jednak pozostaje istotnym elementem kulturowym i historycznym, ściśle związanym z tradycją polskiego myślistwa i dziedzictwem łowieckim. Termin ten niesie ze sobą bogatą historię oraz wartościowe informacje dotyczące dawnej kultury i obyczajów polskiej szlachty.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj obława w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- osiemnastak
jeleń byk posiadający wieniec o dziewięciu odnogach na obu tykach (o. regularny) lub na jednej z tyk (o. nieregularny).
- ogorzałka, ogorzałka (Aythya marila L.)
ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do grążyc. W Polsce nielicznie, chociaż regularnie, pojawia się na przelotach.
- ostoja
teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.
- obława
w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.
- odstrzał selekcyjny
usuwanie z łowiska za pomocą odstrzału niepożądanych z punktu widzenia hodowli osobników zwierzyny płowej (zob. kryteria odstrzału selekcyjnego oraz (...)
- ohar, ohar (Tadorna tadorna L.)
ptak łowny łączący cechy g(si i kaczek, należący do blaszkodziobych. Długość ok. 56 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 96 cm, ciężar do 1000 g. Upierzenie czarno-białe, na skrzydłach (...)
- osacznik
staropolska nazwa naganiacza.
- organista
młody jeleń byk, który pierwszy zaczyna ryczeć wieczorem.
- oskrzydlić
postrzelić ptaka w skrzydło uniemożliwiając mu dalszy lot.
- oblany
o ptakach, głównie o słonce, dubelcie i kszyku: tłusty.