Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: osiadły

osiadły

o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.

Osiadły to termin używany w łowiectwie do opisania zwierzyny, która nie zmienia swojej ostoi, czyli miejsca stałego przebywania. Zwierzęta osiadłe zazwyczaj zamieszkują te same tereny przez większość lub całe życie, nie migrując na inne obszary w poszukiwaniu pożywienia lub schronienia. Ten cecha jest charakterystyczna dla wielu gatunków zwierząt, takich jak sarny, jelenie czy dziki.

Zwierzęta osiadłe są silnie związane z danym obszarem ze względu na dostępność pożywienia, bezpieczne siedliska oraz inne czynniki środowiskowe. Ich zachowanie osiedleńcze ma także wpływ na lokalne ekosystemy i różnorodność biologiczną, ponieważ mogą oddziaływać na szereg innych organizmów żyjących w danym obszarze poprzez interakcje pokarmowe, konkurencję o miejsce lęgowe itp.

W kontekście polowań i zarządzania populacjami zwierzyny osiadłej istotne jest poznanie ich nawyków życiowych oraz terytorialnych. Ponieważ zwierzęta osiadłe często mają silne przywiązanie do swojego terenu, nadmierny odstrzał w określonym obszarze może prowadzić do zaburzenia równowagi populacji oraz środowiska naturalnego.

Ponadto, dla myśliwych i obserwatorów przyrody zwierzęta osiadłe stanowią fascynujący obiekt badawczy oraz obserwacji. Można studiować ich nawyki żerowania, terytorialne walki czy interakcje międzyosobnicze na danym obszarze przez dłuższy czas, co przyczynia się do lepszego zrozumienia ekologii i zachowań zwierząt leśnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj osiadły w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

ostoja

teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.

otrąbić

ogłosić trąbieniem koniec polowania.

obkładanie, obkładanie, okładanie -

przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.

otok

długi rzemień służący do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka.

oganiać

o jeleniu byku: obiegać chmarę w czasie rykowiska; zapobiega to oddalaniu się łań.

ostroga

1) wyrostek znajdujący się z tyłu odnóży kuraków;
2) pierwszy sęk łopaty daniela.

ósmak

jeleń byk noszący wieniec o czterech odnogach na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

objazd

polowanie polegające na objeżdżaniu znajdującej się na polu zwierzyny (np. lisa) w celu zbliżenia się na odległość strzału.

osmużać

ściągać skórę z zająca lub królika.

obowiązek stanu

najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.