Definicja hasła: osiadły
- osiadły
o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.
Osiadły to termin używany w łowiectwie do opisania zwierzyny, która nie zmienia swojej ostoi, czyli miejsca stałego przebywania. Zwierzęta osiadłe zazwyczaj zamieszkują te same tereny przez większość lub całe życie, nie migrując na inne obszary w poszukiwaniu pożywienia lub schronienia. Ten cecha jest charakterystyczna dla wielu gatunków zwierząt, takich jak sarny, jelenie czy dziki.
Zwierzęta osiadłe są silnie związane z danym obszarem ze względu na dostępność pożywienia, bezpieczne siedliska oraz inne czynniki środowiskowe. Ich zachowanie osiedleńcze ma także wpływ na lokalne ekosystemy i różnorodność biologiczną, ponieważ mogą oddziaływać na szereg innych organizmów żyjących w danym obszarze poprzez interakcje pokarmowe, konkurencję o miejsce lęgowe itp.
W kontekście polowań i zarządzania populacjami zwierzyny osiadłej istotne jest poznanie ich nawyków życiowych oraz terytorialnych. Ponieważ zwierzęta osiadłe często mają silne przywiązanie do swojego terenu, nadmierny odstrzał w określonym obszarze może prowadzić do zaburzenia równowagi populacji oraz środowiska naturalnego.
Ponadto, dla myśliwych i obserwatorów przyrody zwierzęta osiadłe stanowią fascynujący obiekt badawczy oraz obserwacji. Można studiować ich nawyki żerowania, terytorialne walki czy interakcje międzyosobnicze na danym obszarze przez dłuższy czas, co przyczynia się do lepszego zrozumienia ekologii i zachowań zwierząt leśnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj osiadły w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- okno
otwór wejściowy do lisiej nory.
- odstrzał selekcyjny
usuwanie z łowiska za pomocą odstrzału niepożądanych z punktu widzenia hodowli osobników zwierzyny płowej (zob. kryteria odstrzału selekcyjnego oraz (...)
- odstrzał redukcyjny
odstrzał mający na celu zredukowanie nadmiaru osobników danego gatunku w łowisku. Stosuje się go wówczas, gdy w wyniku zlej gospodarki nastąpiło przekroczenie pojemności łowiska. Przy (...)
- obierz myśliwska
staropolskie określenie całości sprzętu myśliwskiego.
- osiemnastak
jeleń byk posiadający wieniec o dziewięciu odnogach na obu tykach (o. regularny) lub na jednej z tyk (o. nieregularny).
- odprawa
nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.
- odprzodówka
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez lufę - najpierw proch, potem pocisk).
- obkładanie, obkładanie, okładanie -
przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.
- odstrzał łowny
pozyskanie samca zwierzyny płowej, który osiągnął szczytową formę poroża, a przekroczył określony wiek (sama 5, daniel 9, jeleń 12 lat).
- oszczek
ujadanie psa myśliwskiego na widok wytropionej zwierzyny.