Definicja hasła: osiadły
- osiadły
o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.
Osiadły to termin używany w łowiectwie do opisania zwierzyny, która nie zmienia swojej ostoi, czyli miejsca stałego przebywania. Zwierzęta osiadłe zazwyczaj zamieszkują te same tereny przez większość lub całe życie, nie migrując na inne obszary w poszukiwaniu pożywienia lub schronienia. Ten cecha jest charakterystyczna dla wielu gatunków zwierząt, takich jak sarny, jelenie czy dziki.
Zwierzęta osiadłe są silnie związane z danym obszarem ze względu na dostępność pożywienia, bezpieczne siedliska oraz inne czynniki środowiskowe. Ich zachowanie osiedleńcze ma także wpływ na lokalne ekosystemy i różnorodność biologiczną, ponieważ mogą oddziaływać na szereg innych organizmów żyjących w danym obszarze poprzez interakcje pokarmowe, konkurencję o miejsce lęgowe itp.
W kontekście polowań i zarządzania populacjami zwierzyny osiadłej istotne jest poznanie ich nawyków życiowych oraz terytorialnych. Ponieważ zwierzęta osiadłe często mają silne przywiązanie do swojego terenu, nadmierny odstrzał w określonym obszarze może prowadzić do zaburzenia równowagi populacji oraz środowiska naturalnego.
Ponadto, dla myśliwych i obserwatorów przyrody zwierzęta osiadłe stanowią fascynujący obiekt badawczy oraz obserwacji. Można studiować ich nawyki żerowania, terytorialne walki czy interakcje międzyosobnicze na danym obszarze przez dłuższy czas, co przyczynia się do lepszego zrozumienia ekologii i zachowań zwierząt leśnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj osiadły w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- odznaczenia łowieckie
nadawane myśliwym: 1) medale: brązowy, srebrny i złoty;
2) najwyższe odznaczenie łowieckie „Złom";
3) Medal za Zasługi dla Łowiectwa (nadawany niemyśliwym).
- oczyć
o zwierzynie: rozglądać się uważnie.
- oganiać
o jeleniu byku: obiegać chmarę w czasie rykowiska; zapobiega to oddalaniu się łań.
- obława
w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.
- okładać
inaczej obkładać.
- odświeżyć krew
zabieg hodowlany polegający na wpuszczeniu do łowiska osobników obcych, sprowadzonych z innych terenów bytującego w nim gatunku, w celu polepszenia formy zwierzyny miejscowej.
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.
- oblatany
ptak łowczy wyćwiczony w swobodnym lataniu.
- odtylcówka
broń myśliwska ładowana od tyłu. Nazwa ta została wprowadzona dla odróżnienia tych strzelb od wcześniej produkowanych odprzodówek.
- obcierka, obcierka, ocierka
strzał raniący zwierza tylko powierzchownie.