Definicja hasła: odstrzał sanitarny
- odstrzał sanitarny
usunięcie z łowiska sztuki wyraźnie chorej. Można, a nawet należy, wykonać go bez względu na posiadanie odstrzału czy okres ochronny. Po dokonaniu odstrzału sztukę należy dostarczyć do nadleśnictwa i sporządzić protokół.
Odstrzał sanitarny to procedura usunięcia ze stanowiska łowieckiego sztuki, która jest wyraźnie chora. Można go przeprowadzić bez względu na okres ochronny czy posiadanie ustalonego odstrzału. Jest to istotne z punktu widzenia zapobiegania rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych i utrzymania zdrowia populacji dzikich zwierząt oraz zapewnienia bezpieczeństwa dla ludzi. Procedura odstrzału sanitarnego jest często stosowana w sytuacjach, kiedy istnieje ryzyko przeniesienia groźnych chorób pomiędzy zwierzętami łownymi oraz na ludzi.
Przed przystąpieniem do odstrzału sanitarnego konieczne jest dokładne zbadanie stanu zdrowia sztuki. W przypadku podejrzenia choroby konieczne jest skontaktowanie się z lekarzem weterynarii lub specjalistą ds. łowiectwa w celu potwierdzenia diagnozy. Po uzyskaniu potwierdzenia, można przystąpić do wykonania odstrzału sanitarnego. Następnie usuniętą sztukę należy dostarczyć do nadleśnictwa oraz sporządzić protokół.
Protokół odstrzału sanitarnego powinien zawierać szczegółowe informacje na temat rodzaju choroby, daty oraz miejsca wykonania odstrzału, a także dane osobowe myśliwego, który dokonał procedury. Odstrzał sanitarny jest istotnym środkiem chroniącym populację dzikich zwierząt przed rozprzestrzenianiem się chorób oraz stanowi obowiązek każdego myśliwego. Dzięki tej procedurze możliwe jest utrzymanie zdrowia populacji dzikich zwierząt na optymalnym poziomie oraz zapewnienie bezpieczeństwa dla innych zwierząt oraz ludzi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odstrzał sanitarny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- owca
samica muflona.
- oszczepnik
dawniej myśliwy polujący z oszczepem.
- obkładanie, obkładanie, okładanie -
przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.
- ogar polski
pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść (...)
- odyniec
stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).
- ostatni kęs
tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu).
- otrąbić
ogłosić trąbieniem koniec polowania.
- opierak
środkowa odnoga (trzecia licząc od róży) wieńca jelenia.
- odprzodówka
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez lufę - najpierw proch, potem pocisk).
- omyk
ogon zająca.