Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: odrzut

odrzut

cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.

Odrzut jest zjawiskiem fizycznym występującym podczas strzelania z broni palnej, polegającym na cofnięciu się broni po strzale spowodowanym działaniem gazów prochowych. Jest odczuwalny jako uderzenie w dołek strzelecki. Odrzut jest wynikiem reakcji chemicznej zachodzącej podczas strzelania, podczas której gazy prochowe wytwarzane przez spalanie prochu są wypychane z lufy broni w kierunku celu, jednocześnie zaś są również wypychane do tyłu, co powoduje cofanie się broni. Intensywność odrzutu zależy od masy, mocy broni oraz ilości użytego prochu. Broń o większej mocy i masie generuje większy odrzut, a większa ilość prochu wywołuje także silniejsze cofnięcie się broni.

Odrzut może być na tyle silny, że prowadzi do bolesnych uderzeń w dołek strzelecki lub nawet obrażeń ciała strzelca. Aby zminimalizować jego skutki, stosuje się różne techniki strzelania, takie jak trzymanie broni blisko ciała oraz utrzymywanie jej na linii celu przed oddaniem strzału. Można również używać specjalnych osłon na lufę, które pomagają zmniejszyć siłę odrzutu.

Oprócz wpływu na wygodę i bezpieczeństwo strzelca, właściwa znajomość i kontrola nad odrzutem ma także istotne znaczenie dla precyzji oddawanych strzałów oraz wydłużenia komfortowego czasu prowadzenia ognia.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odrzut w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

obkładanie, obkładanie, okładanie -

przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.

objazd

polowanie polegające na objeżdżaniu znajdującej się na polu zwierzyny (np. lisa) w celu zbliżenia się na odległość strzału.

odwiatr

specyficzna woń, którą wydziela strzelona zwierzyna. Pozostaje przez pewien czas na tropie zwierzyny, co umożliwia psu myśliwskiemu odnalezienie jej.

oręż

trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia).

oskrzydlić

postrzelić ptaka w skrzydło uniemożliwiając mu dalszy lot.

obławnik

uczestnik obławy.

obława

w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.

otok

długi rzemień służący do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka.

oszczenić się

o suce psa, liszce i wilczycy: urodzić młode.

odbić

odłączyć się od stada,