Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: odrzut

odrzut

cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.

Odrzut jest zjawiskiem fizycznym występującym podczas strzelania z broni palnej, polegającym na cofnięciu się broni po strzale spowodowanym działaniem gazów prochowych. Jest odczuwalny jako uderzenie w dołek strzelecki. Odrzut jest wynikiem reakcji chemicznej zachodzącej podczas strzelania, podczas której gazy prochowe wytwarzane przez spalanie prochu są wypychane z lufy broni w kierunku celu, jednocześnie zaś są również wypychane do tyłu, co powoduje cofanie się broni. Intensywność odrzutu zależy od masy, mocy broni oraz ilości użytego prochu. Broń o większej mocy i masie generuje większy odrzut, a większa ilość prochu wywołuje także silniejsze cofnięcie się broni.

Odrzut może być na tyle silny, że prowadzi do bolesnych uderzeń w dołek strzelecki lub nawet obrażeń ciała strzelca. Aby zminimalizować jego skutki, stosuje się różne techniki strzelania, takie jak trzymanie broni blisko ciała oraz utrzymywanie jej na linii celu przed oddaniem strzału. Można również używać specjalnych osłon na lufę, które pomagają zmniejszyć siłę odrzutu.

Oprócz wpływu na wygodę i bezpieczeństwo strzelca, właściwa znajomość i kontrola nad odrzutem ma także istotne znaczenie dla precyzji oddawanych strzałów oraz wydłużenia komfortowego czasu prowadzenia ognia.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odrzut w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

odznaczenia łowieckie

nadawane myśliwym: 1) medale: brązowy, srebrny i złoty;
2) najwyższe odznaczenie łowieckie „Złom";
3) Medal za Zasługi dla Łowiectwa (nadawany niemyśliwym).

otrąbić

ogłosić trąbieniem koniec polowania.

ostroga

1) wyrostek znajdujący się z tyłu odnóży kuraków;
2) pierwszy sęk łopaty daniela.

organista

młody jeleń byk, który pierwszy zaczyna ryczeć wieczorem.

oślada

trop kuny na śniegu.

okno

otwór wejściowy do lisiej nory.

oszczenić się

o suce psa, liszce i wilczycy: urodzić młode.

opierak

środkowa odnoga (trzecia licząc od róży) wieńca jelenia.

osiadła

zwierzyna, która nie zmienia swojej ostoi,

oszczep

biała broń myśliwska używana od najdawniejszych czasów do pocz. XIX w. Składa się z grubego drzewca (dł. 2-2,5 m) i szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o liściastym kształcie z (...)