Definicja hasła: obierz myśliwska
- obierz myśliwska
staropolskie określenie całości sprzętu myśliwskiego.
Obierz myśliwska jest staropolskim określeniem całości sprzętu myśliwskiego. Składają się na nią kilka kluczowych elementów, z których najważniejszym jest broń, w postaci karabinu lub strzelby. Ważnym aspektem obierzu myśliwskiego jest także amunicja, dostosowana do rodzaju broni i umożliwiająca skuteczne polowanie. Istotną rolę odgrywa również wygodna i trwała odzież, wykonana najczęściej z tworzyw sztucznych, takich jak poliester czy nylon, oraz odpowiednie nakrycie głowy i buty ochronne.
W skład obierzu myśliwskiego wchodzą też różnego rodzaju akcesoria ułatwiające polowanie, takie jak lornetka, latarka czy noktowizor, służące do obserwacji i namierzania zwierzyny. Myśliwi powinni mieć przy sobie apteczkę pierwszej pomocy oraz narzędzia do przygotowania zdobyczy, takie jak noże. Ostatnim elementem jest pojazd umożliwiający przemieszczenie się myśliwego w terenie łowieckim, najczęściej samochód terenowy lub quad.
Podsumowując, obierz myśliwska to staropolskie pojęcie obejmujące cały sprzęt niezbędny do udanego polowania, zawierający broń, amunicję, odzież, akcesoria oraz pojazd. Każdy z tych elementów pełni istotną rolę w procesie polowania i wpływa na sukces tej działalności.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj obierz myśliwska w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- odwodzić
dawniej przy broni kurkowej: napinać kurki.
- odkapturzyć
zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego.
- ostatni kęs
tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu).
- odtylcówka
broń myśliwska ładowana od tyłu. Nazwa ta została wprowadzona dla odróżnienia tych strzelb od wcześniej produkowanych odprzodówek.
- ostatni miot
żartobliwie - myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu.
- oczniak
pierwsza (licząc od róży) odnoga wieńca jelenia lub łopaty daniela.
- Order Złotego Jelenia
myśliwski order ustanowiony w 1672 r. przez księcia legnicko-brzeskiego Jerzego Wilhelma, ostatniego piasta śląskiego.
- oszczek
ujadanie psa myśliwskiego na widok wytropionej zwierzyny.
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.