Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ogar polski

ogar polski

pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść gładka. Używany jest do polowania na dziki, w górach także na zające. Ogromne zasługi w restytucji ogara polskiego położył płk Piotr Kartawik i płk Józef Pawłusiewicz. Wzorzec opracowany przez Jerzego Dylewskiego zatwierdzony został przez FCI w 1964 r.

Ogar polski to psina gończa średniej wielkości, o silnej budowie i charakterystycznej maści. Jego sierść jest gładka, a umaszczenie czarne z żółtymi podpalanymi plamami. Ma dużą głowę z wiszącymi uszami, szeroką klatkę piersiową i długi ogon. Ogar polski znany jest ze swoich umiejętności w polowaniu na dziki, a także w górach na zające.

Gatunek tego psa można przypisać dwóm osobom - płk Piotrowi Kartawikowi i płk Józefowi Pawłusiewiczowi, którzy odegrali kluczową rolę w restytucji ogara polskiego. Ich praca przyczyniła się do odbudowy populacji tych psów oraz do uznania rasy przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). W 1964 roku FCI zaakceptowała wzorzec rasy, który został opracowany przez Jerzego Dylewskiego.

Charakteryzuje się on inteligencją oraz głębokim przywiązaniem do swojego opiekuna. Jest energiczny, aktywny i lubi biegać i skakać. Może być bardzo posłuszny i chętnie się uczy nowych rzeczy. Ogar polski dobrze toleruje obecność innych psów i ludzi, choć może być nieufny wobec obcych jednostek.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ogar polski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

odbita

sztuka odpędzana od stada.

oblatywać

ćwiczyć ptaka łowczego w swobodnym lataniu.

ogar polski

pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść (...)

odprzodówka

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez lufę - najpierw proch, potem pocisk).

odświeżyć krew

zabieg hodowlany polegający na wpuszczeniu do łowiska osobników obcych, sprowadzonych z innych terenów bytującego w nim gatunku, w celu polepszenia formy zwierzyny miejscowej.

odłownia

inaczej łownia.

opolować

odbyć polowanie na części terenu.

ostry

inaczej cięty.

obrączkowanie

znakowanie ptaków do celów naukowych przez zakładanie im na nodze obrączki z adresem stacji, która dokonała obrączkowania. W przypadku strzelania ptaka z obrączką należy wysłać ją na (...)

oszczek

ujadanie psa myśliwskiego na widok wytropionej zwierzyny.