Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ogar polski

ogar polski

pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść gładka. Używany jest do polowania na dziki, w górach także na zające. Ogromne zasługi w restytucji ogara polskiego położył płk Piotr Kartawik i płk Józef Pawłusiewicz. Wzorzec opracowany przez Jerzego Dylewskiego zatwierdzony został przez FCI w 1964 r.

Ogar polski to psina gończa średniej wielkości, o silnej budowie i charakterystycznej maści. Jego sierść jest gładka, a umaszczenie czarne z żółtymi podpalanymi plamami. Ma dużą głowę z wiszącymi uszami, szeroką klatkę piersiową i długi ogon. Ogar polski znany jest ze swoich umiejętności w polowaniu na dziki, a także w górach na zające.

Gatunek tego psa można przypisać dwóm osobom - płk Piotrowi Kartawikowi i płk Józefowi Pawłusiewiczowi, którzy odegrali kluczową rolę w restytucji ogara polskiego. Ich praca przyczyniła się do odbudowy populacji tych psów oraz do uznania rasy przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). W 1964 roku FCI zaakceptowała wzorzec rasy, który został opracowany przez Jerzego Dylewskiego.

Charakteryzuje się on inteligencją oraz głębokim przywiązaniem do swojego opiekuna. Jest energiczny, aktywny i lubi biegać i skakać. Może być bardzo posłuszny i chętnie się uczy nowych rzeczy. Ogar polski dobrze toleruje obecność innych psów i ludzi, choć może być nieufny wobec obcych jednostek.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ogar polski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

odbita

sztuka odpędzana od stada.

oręż

trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia).

ostęp

część lasu z ostoją zwierzyny (na ogół trudno dostępna).

obroża

skórzana lub metalowa opaska zakładana psu na szyję, umożliwiająca prowadzenie go na smyczy lub otoku.

osmużać

ściągać skórę z zająca lub królika.

obciąć

1) o zwierzynie: ustalić za pomocą tropienia jej obecność w miocie;
2) o dzikach atakujących i raniących doskakujące do nich psy.

Okręgowa Rada Łowiecka
(...)

oddać, oddać (strzał)

strzelić.

odstrzał redukcyjny

odstrzał mający na celu zredukowanie nadmiaru osobników danego gatunku w łowisku. Stosuje się go wówczas, gdy w wyniku zlej gospodarki nastąpiło przekroczenie pojemności łowiska. Przy (...)

odbezpieczyć

o broni myśliwskiej: wyłączyć bezpiecznik.