Definicja hasła: odyniec
- odyniec
stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).
Odyńcem nazywamy starym samcem dzika, który przekroczył wiek 4 lat. Jest to zwierzę, które prowadzi samotny tryb życia, z wyjątkiem okresu huczki. W tym czasie odyńce są bardziej aktywne i spotykają się z innymi samcami w celu rywalizacji o partnerki.
Odyńce cechują się wyjątkową siłą i odpornością na choroby, co sprawia, że stanowią ważny cel polowań dla myśliwych. Z uwagi na potrzebę utrzymania dobrej kondycji fizycznej, odyńce posiadają znacznie większe zapotrzebowanie na pokarm niż młode dziki i są skłonne do polowania na większe ofiary.
Charakteryzują się również większą agresywnością i niebezpieczeństwem niż młode dziki, dzięki swojemu doświadczeniu i sile. Jednakże ich obecność w ekosystemie leśnym jest istotna, gdyż mogą mieć pozytywny wpływ na populacje młodych dzików poprzez ochronę przed drapieżnikami oraz nauczanie młodych dzików jak polować i przetrwać w środowisku leśnym. Odyńce stanowią więc istotną część naturalnego cyklu życia w ekosystemie leśnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odyniec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- ostatni kęs
tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu).
- odrzut
cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.
- odtylcówka
broń myśliwska ładowana od tyłu. Nazwa ta została wprowadzona dla odróżnienia tych strzelb od wcześniej produkowanych odprzodówek.
- objazd
polowanie polegające na objeżdżaniu znajdującej się na polu zwierzyny (np. lisa) w celu zbliżenia się na odległość strzału.
- odbezpieczyć
o broni myśliwskiej: wyłączyć bezpiecznik.
- oręż
trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia).
- osiadły
o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.
- oszczepnik
dawniej myśliwy polujący z oszczepem.
- obciąć
1) o zwierzynie: ustalić za pomocą tropienia jej obecność w miocie;
2) o dzikach atakujących i raniących doskakujące do nich psy.
- ostroga
1) wyrostek znajdujący się z tyłu odnóży kuraków;
2) pierwszy sęk łopaty daniela.