Definicja hasła: okres godowy
- okres godowy
inaczej gody.
Okres godowy, zwany również gody, to okres w życiu zwierząt, podczas którego odbywa się przygotowanie do rozmnażania i szukanie partnera przez samce i samice. Ten czas może zazwyczaj występować w okresie zimowym lub wczesnowiosennym i trwać przez kilka tygodni do kilku miesięcy. W tym czasie samce rywalizują o samice, a samice wybierają najlepszego partnera spośród pretendujących do ich względów.
Przykłady okresów godowych u poszczególnych gatunków obejmują zachowania takie jak jelenie, które od grudnia do marca przeprowadzają okres godowy. Samce rywalizują ze sobą o samicę poprzez głośne rykowiska, aby przyciągnąć uwagę samic. Podobnie u lisów okres godowy trwa od stycznia do marca, gdzie samice wykonują cieczkę, a samce starają się wykazać swoje atuty, walcząc o prawo do rozmnażania. Natomiast u cietrzewi okres godowy występuje od marca do maja, podczas którego samce tworzą tokowiska, składające się z krótkich sekwencji dźwięków i ruchów mających przyciągnąć uwagę samic.
W okresie godowym zwierzęta przejawiają specyficzne zachowania mające na celu zdobycie partnera płciowego oraz rozpoczęcie procesu rozmnażania. Jest to często ważny termin dla myśliwych, gdyż znając zachowania charakterystyczne dla konkretnych gatunków podczas ich okresu godowego, mogą oni lepiej zrozumieć i swobodniej przeprowadzić polowanie oraz zapewnić ochronę tych zwierząt w tym trudnym dla nich czasie.
Niektóre gatunki zwierząt demonstrują wyjątkowe i niepowtarzalne zachowania podczas swojego okresu godowego, co stanowi istotny element w życiu dzikiej przyrody oraz w tradycji myśliwskiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj okres godowy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- ochrona zwierzyny
jeden z głównych działów gospodarki łowieckiej obejmujący całokształt zabiegów, mających na celu utrzymanie zwierzyny w łowiskach na stałym, optymalnym pod względem biologicznym i (...)
- odzew
odezwanie się na trąbce myśliwskiej w odpowiedzi na sygnał.
- oszczek
ujadanie psa myśliwskiego na widok wytropionej zwierzyny.
- odrzut
cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.
- osiemnastak
jeleń byk posiadający wieniec o dziewięciu odnogach na obu tykach (o. regularny) lub na jednej z tyk (o. nieregularny).
- oszczenić się
o suce psa, liszce i wilczycy: urodzić młode.
- osiadły
o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.
- odwiatr
specyficzna woń, którą wydziela strzelona zwierzyna. Pozostaje przez pewien czas na tropie zwierzyny, co umożliwia psu myśliwskiemu odnalezienie jej.
- oskrzydlić
postrzelić ptaka w skrzydło uniemożliwiając mu dalszy lot.
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.