Definicja hasła: otropić
- otropić
ustalić za pomocą tropów miejsce zalegania zwierzyny.
Otropić to czynność polegająca na ustaleniu za pomocą tropów miejsca zalegania zwierzyny. Jest to umiejętność czytania śladów pozostawionych przez zwierzęta na ziemi, co pozwala myśliwym określić miejsce przebywania i poruszania się zwierzyny. Otropienie jest nieodłącznym elementem polowania, ponieważ umożliwia znalezienie zwierzyny i skuteczne jej namierzenie.
Aby otropić zwierzynę, myśliwy musi posiadać rozwinięte umiejętności obserwacji oraz znajomość charakterystycznych znaków pozostawianych przez różne gatunki zwierząt. Należy być w stanie rozpoznać odciski kopyt, odchody, ślady żerowania i inne tropiki, aby zinterpretować ruchy zwierzyny.
Zdolność do otropienia wykazuje się też przydatna w kontekście ochrony dzikiej przyrody oraz badaniach naukowych nad zachowaniem zwierząt. Dzięki umiejętnościom otropienia można zbierać dane dotyczące terytorialności i migracji poszczególnych gatunków.
Otropienie wymaga cierpliwości, doświadczenia oraz wiedzy o zachowaniu i ekologii zwierząt leśnych. Jest to umiejętność ceniona zarówno w tradycyjnym łowiectwie, jak i w dzisiejszych badaniach naukowych związanych z zachowaniem dzikich zwierząt.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj otropić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- osacznik
staropolska nazwa naganiacza.
- odświeżyć krew
zabieg hodowlany polegający na wpuszczeniu do łowiska osobników obcych, sprowadzonych z innych terenów bytującego w nim gatunku, w celu polepszenia formy zwierzyny miejscowej.
- odprawa
nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.
- organista
młody jeleń byk, który pierwszy zaczyna ryczeć wieczorem.
- oszczenić się
o suce psa, liszce i wilczycy: urodzić młode.
- oczniak
pierwsza (licząc od róży) odnoga wieńca jelenia lub łopaty daniela.
- otok
długi rzemień służący do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka.
- okręg łowiecki
jednostka administracyjna Polskiego Związku Łowieckiego.
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.
- oblatywać
ćwiczyć ptaka łowczego w swobodnym lataniu.